Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1834

De Kluizenaar, of de Rotsen van Calabrië. Een Tafereel uit de achttiende Eeuw. Te Amsterdam, bij J.C. van Kesteren. 1834. In gr. 8vo. IV, 224 Bl. f 2-20.

Deze niet vertaalde Roman doet de vinding van den Schrijver van Ferdinand van Bergen eer aan. Wij hebben hem

[p. 448]

met genoegen, belangstelling en aandoening ten einde gelezen. Op kleine schrijf- of drukfeilen willen wij niet hechten. Alleenlijk wenschen wij, dat de Schrijver zijn vermoedelijk doel bij zijne lezers bereiken zal, namelijk hun te doen zien, hoe de mensch, die eenmaal der verleiding gehoor geeft, van den eenen tot den anderen misstap vervalt, steeds dieper in de zonde wegzinkt, en bijna tot de deugd niet meer terugkeeren kan; dat het echter beter laat dan nooit ondernomen wordt, zich af te wenden van het kwade; dat men alsdan wel veel van zijn eigen geluk en dat van anderen onherstelbaar verwoest heeft, maar er toch nog altijd zielerust kan herkregen en hoop op eene zalige toekomst kan herwonnen worden; en eindelijk, dat zij, die spoedig van het ingeslagene verkeerde pad op den regten weg wederkomen, voor eene geringe opoffering, zich een leven vol kalmte en heil mogen verwerven. Het zal den lezer denkelijk welkom zijn, dat de ontknooping der geschiedenis van verblijdenden aard is. Over den inhoud zullen wij verder niet spreken, dewijl dit de nieuwsgierigheid te veel zou bevredigen, indien wij genoeg daarvan mededeelden; terwijl het toch geen begrip van het boek zou geven, indien wij een onvolledig verslag lieten volgen. Dit weinige zij dus ter aanbeveling toereikend!