Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1833


De gezellin des levens. Ik staarde onder 't wandlen Zoo stil voor mij heen, Zocht planten en kruiden, En vond er niet een.
[pagina 279]
Toch zag ik ten laatste, Bij 't schijnsel der maan, Een bloempje, verborgen, In eenzaamheid staan. Ik wilde het plukken; Maar 't lispelde zacht: Ach! moet ik verwelken, En derven mijn pracht? Ik groef het, met aarde En worteltjes, uit, En droeg nu te mijnent Den kostbaren buit. Ik plantte het weder, En kweekte het aan: Nu groeit het, en bloeit het, Tot vreugde op mijn baan. göthe gevolgd. c.h.s.f. moorrees.