Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1833

Leerrede over 2 Tim. II:8^a. Door P. Boeles, Predikant te Noorddijk, uitgesproken bij de bevestiging van D^s. A. teebens van der Tuuk, als Herder en Leeraar van Middelbert, op den 4 Nov. 1832. Te Groningen, bij W. van Boekeren. 1832. In gr. 8vo. 33 Bl. f : - 40.

Ds. boeles had geen voornemen, om deze Bevestigingsrede ter drukperse te geven. De Gemeente van Middelbert verlangde het echter, en niet zonder reden. Hierbij kwam de herinnering, dat tevens een weldadig doel bereikt zoude kunnen worden. Boeles besloot dus tot de uitgave, ter bevordering der opbouwing van de afgebrande Kerk der Hervormden te Zierikzee. Elk billijk beoordeelaar zou gaarne de in het Voorberigt gevraagde verschooning laten gelden, zoo dit noodig ware. Doch niet alleen voor de Gemeente van Middelbert heeft deze Leerrede blijvende waarde; ook ieder, die belang stelt in het Christendom, zal met wezenlijke stichting

[p. 683]

lezen, wat hier gezegd wordt over den heilrijken invloed der gepaste herinnering aan Jezus' opstanding voor den Christenleeraar. Ons bestek laat niet toe, dit in bijzonderheden aan te wijzen. Eene geleidelijke orde is gevolgd. De begrippen zijn helder en gezond. Het geheel ademt eenen regt Christelijken geest. Boeles heeft een' duidelijken, levendigen, vloeijenden stijl, misschien op eene enkele plaats wel een weinig te weelderig. Ons althans bevalt in eene preek geenszins het volgende: ‘Van senden, die ... Maar neen! ik zal niets zeggen van hem, wien geheel Nederland kent; wiens verdiensten de schitterende hulde zelfs van vreemde Vorsten ontvingen; wiens werken dan nog zijne eerzuil zullen uitmaken, wanneer zoo vele bewonderde luchtverhevelingen in de boekenwereld van onzen tijd lang in het niet verdwenen zullen zijn.’ - Van de hulde van vreemde Vorsten, aan welke ons vaderland luttel verpligting heeft, en die daarenboven meestal het gevolg is van vleijende opdragten of verzen, zouden wij althans geene lofspraak ontleenen, veel min dezelve op den kansel vermelden.

Drukfouten zijn, groove in plaats van grove, toeberen voor toebehooren, waar zedigheid in plaats van wier zedigheid, en der voorspoed en der tegenspoed.

Op de keerzijde van het titelblad staan eenige dichtregelen uit gijsbert japix. Waartoe dit? De landlieden te Middelbert verstaan immers die taal niet.