Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1833

Verhaal der Inwijding van het Gedenkteeken ter Nagedachtenis van L.J.W. Beeckman, gesneuveld als vrijwillig Jager der Leydsche Hoogeschool. Door J.H. van der Palm. Te Leyden, bij D. du Mortier en Zoon. 1832. In gr. 8vo. 47 Bl. f : - 50.
Alle braven worden door eenen onzigtbaren en onverbreekbaren, zedelijken band omstrengeld. Redevoering, door Mr. A. Modderman. Te Groningen, bij H. Eekhoff, Hz. 1833. In gr. 8vo. IV en 46 Bl. f : - 60.
Vlugtige Gedachten bij de Aankomst der Verlofgangers, uit ons Leger, te Utrecht, in Junij 1833. Te Utrecht, bij N. van der Monde. 1833. In gr. 8vo. 16 Bl. f : - 15.
Lijkreeden over wijlen sijne Hoogheid Willem IV, enz. Door Jonkheer Onno Zwier van Haren. Nieuwe Druk. Te Amsterdam, bij J.C. van Kesteren. 1833. In kl. 8vo. VIII en 77 Bl. f : - 60.
H. Tollens, Cz. Aan Chassé en zijne Krijgsmakkers, bij hunne Terugkomst in het Vaderland (Junij 1833). Te Rotterdam, bij M. Wijt en Zonen. In gr. 8vo. 8 Bl. f : - 25.
Bij de Terugkomst van de vaderlandsche Helden Chassé en Koopman uit Frankrijk, enz. Door Petronella Moens. Te Utrecht, bij N. van der Monde. 1833. In gr. 8vo. 14 Bl. f : - 20.
Beoordeeling van eene door Jan J.F. Wap uigegeven Hollandsche Navolging van het Fransche Dichtstuk: Napoleon

[p. 627]

II, par Victor Hugo; door P.T.L. von Eichstorff, Kapitein der Artillerie, enz. Te Breda, bij F.P. Sterk. 1832. In gr. 8vo. 16 Bl. f : - 25.

Denkelijk is het hier aangekondigde Verhaal der inwijding van het Gedenkteeken ter nagedachtenis van den Student beeckman aan de pen van den Hoogleeraar van der palm in groote haast ontsnapt: want zoo wel in het Verhaal zelve, als in de Redevoering, misten wij die gemakkelijkheid, eenvoudigheid en schoonheid van stijl, die anders de schriften van den beroemden Man zoo uitnemend onderscheiden. Hoe gerekt en moeijelijk in den zamenhang is in het Verhaal, bl. 8 en 9, de volzin: Geen woelige of woeste krijgsmansgeest - veel te hoog werd aangerekend; en in de Redevoering zelve, bl. 27 en 28, de volzin: Gij hebt welgedaan, Jongelingen! - zijne nagedachtenis toewijdt. En nog gebrekkiger is het onmiddellijk volgende: Een gedenkteeken - zal overbrengen. Waarlijk, zoo de titel het niet vermeldde, zouden wij nooit gedaght hebben, hier de taal van eenen van der palm te lezen!

Bij uitstek wél beviel ons, over het geheel, het tweede hier aangekondigde werkje, de Redevoering, met de daarbij behoorende Gezangen, van den Heer Mr. modderman. Wij verheugen ons over de uitgaaf.

De vlugtige Gedachten van eenen ongenoemden, bij de aankomst der Verlofgangers uit ons leger, te Utrecht, beantwoorden aan den titel. Het zijn - vlugtige gedachten.

Met vermaak zagen wij, dat er van de Lijkreeden op Prins willem IV, door o.z. van haren, waarvan de vorige druk bij den hengst en zoon door ons in No. XIV voor 1832 werd aangekondigd, weder een druk verschenen was bij van kesteren. De laatste, even als de vorige druk (die insgelijks Nieuwe Druk heette en ook was), wordt voorafgegaan door eene Voorrede van den Heer koenen. Wij ontwaarden echter weldra, dat wij hier dezelfde uitgave, slechts veranderd van uitgever, voor ons hadden.

Het gedicht van den Heer tollens aan chassé en zijne krijgsmakkers, hetwelk wij behoorlijk, of liever onbehoorlijk nagedrukt aantroffen in het Amsterdamsche Handelsblad, schoon de Dichter het vers afzonderlijk had uitgegeven bij wijt en zonen te Rotterdam, is schoon en krachtig.

Gunstig is desgelijks ons oordeel over het dichtstuk van

[p. 628]

Mejufvrouw p. moens, bij de terugkomst van de vaderlandsche helden chassé en koopman. - Indien plaatsgebrek het niet verbood, zouden wij gaarne uit beide verzen iets mededeelen.

De Heer eichstorff was sedert lang niet tevreden over de wijze, waarop de Heer wap lamartine en andere Fransche Dichters in zijne vertalingen overbrengt. Nu laatstelijk had wap een der moeijelijkste en schoonste gedichten van victor-hugo, Napoleon II, op zijne manier nagevolgd, doch zóó, dat hij zelf vooraf verklaarde, in zijne vertolking de gebreken van het oorspronkelijke te willen verbeteren: en inderdaad, hij heeft er ziel en leven aan ontnomen! Ja, victor-hugo is wel eens wat wild, en Recensent loopt zoo hoog niet met de Dichters uit de nieuwere Fransche School, als de Heer eichstorff en vele anderen schijnen te doen. Maar wie hen vertalen wil, moet hun het hun eigen karakter niet ontnemen, of hij verminkt hunne voortbrengselen, in plaats van die te verbeteren. Doch de waarheid der zaak is deze: wap is een goed beoordeelaar, zoo dikwijls scherpzinnigheid en vernuft alleen beslissen moeten; maar zoo dra smaak en gevoel, zoo dra wetenschap en wijsgeerige zin in het Gemeenebest der Letteren uitspraak moeten doen, bevindt zich de man op een grondgebied, dat hem vreemd is. En dan is hij nog altijd, zoo goed of zoo kwaad het wezen moge, beter in staat om anderen te berispen, dan om zelf iets degelijks te leveren. Desniettegenstaande willen wij gaarne den Heere wap gelijk geven, dat het uitgebreide gedicht van victor-hugo, Napoleon II, eigenaardiger eene Dithyrambe, dan eene Ode genoemd wordt; en de Heer eichstorff had de verkeerde betiteling, overeenkomstig de thans heerschende verwarring van denkbeelden over het karakter der Ode, niet moeten in bescherming nemen. Intusschen doet de titel minder ter zake; en eichstorff heeft zijne hoofdstelling toereikend bewezen, dat namelijk wap het dichtstuk van victor-hugo, in zijne vertaling, verknoeid heeft.