Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1833

Kost voor onverlekkerde monden. Uit het Hoogduitsch van Julius Bacher. Te Amsterdam, bij J.C. van Kesteren. 1833. In kl. 8vo. VI en 88 bl. f 1-25.
Verzameling van voortbrengselen van uitheemsche Vernuften. Iste Stukje. Te Amsterdam, bij M. Westerman en Zoon. 1833. In 12mo. VI en 64 bl. f : - 30.
Eenige Opmerkingen door E.W. van Dam van Isselt, enz. Uit het Fransch vertaald door F.J. Oosthof, Landbouwer te Oostwold, in den Oldambte. Te Winschoten, bij J. Huisingh. 1833. In gr. 8vo. 20 Bl. f : - 25.
Chassé voor Vlissingen. (In Junij 1833.) Door J. van Harderwijk, Rz. Te Rotterdam, bij H.W. van Harderwijk. 1833. In gr. 8vo. 4 Bl. f : - 15.
Verwelkoming aan mijne Wapenbroeders, bij hunne heugelijke terugkomst in het Vaderland, door G.A.C.W. Marquis de Thouars, Luitenant der 10^e. Afd. Inf. Te Gorinchem, bij J. Noorduyn. 1833. In gr. 8vo. 13 Bl. f : - 25.
De blijmaar voor Oud-Nederland. Lierzang, door denzelfden. Te Gorinchem, bij denzelfden. 1833. In gr. 8vo. 15 Bl. f : - 25.

Het moeten zeker wel lieden van geenen of van een' geheel bedorvenen smaak zijn, aan welke de kost voor onverlekkerde monden, door den vernuftigen bacher hun aange-

[p. 496]

boden, niet behagen kan. Men vindt hier verschillende gedachten, tafereelen en verzierde verhalen, die allen zich onderscheiden door luim en bevalligheid; b.v. de lotgevallen van een' hoed; die van eene schrijfpen; het boek bij inteekening; het in verschillende rubrieken verdeelde Iets over de uitspanningsplaatsen der groote steden; terwijl ook de stukjes de echtgenoote en de echtgenoot, benevens de overigen, allerlezenswaardigst zijn.

Wij hopen, dat de onderneming van westerman, om ons, in onderscheidene stukjes, eene bloemlezing van navolgingen uit de Letterkunde van andere Volken te leveren, bijval mag blijven vinden. In dit eerste stukje gaf de smaakvolle van lennep gelukkige vertalingen, in dichtmaat, uit den Schotschen Dichter burns, den poot van zijn vaderland, en uit den Engelschen Dichter t. moore, wat den eersten betreft met voorafgaande ophelderingen in proza. In de navolgingen uit denzelven hinderden ons, voor eene bloemlezing, op bl. 26, het walgelijke slobberen van het vuile water, om weder vet te worden, en het zuur herdenken, dat de Italiaansche dames schenken; op bl. 52 e onleesbare regel: Dan vlucht de gandsche hel heen, en op bl. 59 het zonderlinge de vader en de heilige. Bij de navolgingen uit moore stuitte ons, bl. 62 en 63, het liedje No. II, wegens het onzedelijke van het denkbeeld; schoon wij gaarne bekennen, dat de wijze van uitdrukking zoo kiesch mogelijk en de versificatie bevallig is.

Over de Opmerkingen (Observations) van den Heere van dam van isselt deelden wij, te gelijker tijd met de beoordeeling van La Canne magique, ons gevoelen reeds mede. Hetzelve betrof toen het oorspronkelijke werkje. Bij de aankondiging van deszelfs vertaling, door don Heer oosthof, kunnen wij verklaren, dat deze ons voorkomt getrouw en welgeslaagd te zijn. Alleen in het motto zouden wij, voor physiquement en morelement, in het Hollandsch liever lezen in natuurlijken en in zedelijken zin, of wel physiek en moreel. Ook waren daar zoo vele bastaardwoorden niet noodig. Of heeft de Heer sijtzama in het Hollandsch alzoo gesproken, dan zuivere zijn Ed. zijnen stijl!

Reeds de naam van den vaderlandlievenden en smaakvollen van harderwijk doet ons iets verwachten, dat beide deze hoedanigheden kenbaar maakt. Ook dit vers draagt zijnen stempel, en was ons daarom, te midden van zoo vele

[p. 497]

gedichten op den grijzen Held, die waarlijk niet onbezongen zal ten grave dalen, welkom. Eere hebbe de Dichter, die zoo belangeloos voor Vaderland en Vorst de snaren spant!

Wat de beide gedichten van den Marquis de thouars betreft; in de Bijdragen tot Boeken- en Menschenkennis zegt wel de Heer van der hoop, dat men bij de beoordeeling van vaderlandsche gelegenheidsstukjes toegeeflijk zijn moet; en gaarne stemmen wij dit toe, voor zoo ver men dat betrekkelijk maakt tot deze of gene min juist gekozene uitdrukking of tot een' enkelen te stroef of te zwak geversificeerden regel, maar niet, wanneer men het tot den ganschen aanleg en den doorgaanden stijl zou willen uitbreiden. Schoon ook wij dus al het goede, dat in die Bijdragen aan deze beide stukjes van den Heere thouars wordt toegeschreven, gaarne daarin erkennen en huldigen, en schoon wij niets op den uitmuntenden aanleg en het dichtvuur des vervaardigers afdingen, hinderen ons ook hier weder 's mans, zoo wij vreezen, reeds ingewortelde gebreken, het zwellende en bonte van zijnen stijl, het soms niet zamenhangen zijner volzinnen, en het gekunstelde en harde zijner woordkoppelingen. Zelfs in de Bredasche Courant, en wel in een der nommers voor Julij 1833, zijn daaromtrent door een' ander, met opzigt tot deze beide gedichten, gegronde aanmerkingen gemaakt. Wij bevelen den Heer thouars bij voortduring aan de leiding van zijnen vriend tollens. Hij neme diens raad ter harte!