Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1832

Kunst, om, met dobbelsteenen, gedichten te vervaardigen.
(Een in Duitschland uitgevonden Spel.)

Men neemt een' dobbelsteen, en werpt een getal. Vervolgens zoekt men op eene kleine tabel dit getal, en vindt daarbij achttien andere getallen vermeld, waarvan het eerste bij den eersten worp, het tweede bij den tweeden worp behoort, en zoo vervolgens. Men neemt alzoo van deze reeks het eerste getal, bij den eersten worp behoorende, en zoekt dat getal nu weder op eene andere tabel, waar een versregel daarnevens staat. Deze versregel schrijft men op. Vervolgens doet men een' tweeden worp, en zoekt weder het geworpen getal op de eerste tabel, waar de achttien getallen nevens staan. Van deze achttien neemt men nu het tweede getal, omdat ook de worp de tweede is, en zoekt daarna dat getal weder op de andere tabel met den daartoe behoorenden versregel, welke onder den eerst gevondenen geschreven wordt. Zoo gaat men voort tot achttien worpen toe, en erlangt op die wijze een gedicht van achttien versregels. Deze regels zijn zóó ingerigt, dat zij op elkander slaan, hoe men ook moge werpen.

Met éénen dobbelsteen kan men niet anders dan van een

[p. 515]

tot zes werpen, en er zijn dus slechts zes werpgetallen mogelijk. Dewijl men nu achttien maal te werpen heeft, staan bij elk werpgetal, omdat elk derzelven in elken mogelijken worp vallen kan, achttien getallen, en elk derzelven wijst op de tweede tabel een vers aan. Deze tweede tabel behelst dus zes maal achttien of 108 versregels, het zij van ernstigen, het zij van schertsenden inhoud.

Deze vinding is zinrijk en kunstig tevens, dewijl de achttien worpen op eene schier tot in het oneindige verschillende wijze kunnen uitvallen, en evenwel 108 regels toereikend zijn, om, bij elke mogelijke verscheidenheid van worpen, steeds een volkomen gedicht op te leveren.^(*)

(*) Wij noodigen onze jonge Dichters uit, om, ten gevalle der Nederlandsche Jeugd, eens eene proeve te nemen ter zamenstelling van dusdanig onderhoudend spel. Redact.