Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1832
(1832)– [tijdschrift] Vaderlandsche Letteroefeningen–
Auteursrechtvrij
[pagina 92]
| |
ging van lodewijk XVI over tot de Republiek; van deze tot het Directoire, van dit tot het Konsulaat, van dat tot napoleon, van dien tot de bourbons, van dezen tot orleans over; en het kon nog wel gebeuren, vóór hij sterft, dat hij weder van lodewijk philips tot de Republiek overging. Verraden, echter, heeft hij geen van allen; hij verliet ze slechts, toen zij dood waren. Hij zat aan het krankbed van elken tijd, van elke Regering, hield bestendig den vinger op den pols, en merkte het dus 't eerst, wanneer het hart ophield te kloppen. Dan haastte hij zlch van den doode naar de erfgenamen; terwijl de anderen nog eene wijl de lijkdienst waarnamen. Is dat nu verraad? Is talleyrand dáárom slecht, wijl hij slimmer is dan anderen, meer vastheid van geest bezit, en zich aan de noodzakelijkheid onderwerpt? De getrouwheid dier anderen duurde ook niet langer; alleen hunne dwaling hield wat langer aan. Naar de stem van talleyrand heb ik altijd geluisterd, als naar de beslissing des Noodlots. Nog herinner ik mij, hoe ik schrikte, toen talleyrand, na den terugkeer van napoleon van Elba, lodewijk XVIII getrouw bleef. Dat verkondigde mij napoleon's oudergang. Ik verblijdde mij, dat hij zich voor orleans verklaarde; want ik zag daaruit, dat het met de bourbons gedaan was. Ik wenschte, dat ik den man in mijne woonkamer had. Dan zou ik hem, als een barometer, aan den wand hangen, en, zonder ééne Courant te lezen, zonder zelfs het raam op te schuiven, zou ik elken dag weten, wat weêr het in de wereld was. |
|