Ī;llūst=´r̄is P̄rin=´cēps fŭĭt´Ār̄au=´s̄iăcŭs ´hērōs.
De eerste a in Ărāŭsĭa of Ărāŭs̄io is kort, voor zoo ver wij weten, en het woord valt, zonder tot de uitzonderingen te behooren, voor zoo ver de i vóór de a betreft, onder den regel: Vocalis ante vocalem brevis est. Zoodat het is Ărāus̆iăcŭs, waarvan de laatste lang wordt, als het volgende woord met een' medeklinker begint. Zoo wij het wèl hebben, leze men dan vs. 4 liever aldus, al is het wat stroef; tot antwoord op de vraag: Quis fuit &c.
Prīncep̄s=´´il̄le īli=´us̄trĭs Ă;r=´āus̆iăc=´ūs f̆ŭt´ H̄erōs.
Vs. 6 worde de punt achter veterum in eene comma, en de hoofdletter van Fuerint in eene gewone f veranderd, alsmede achter clara een sluitteeken gezet. Mediiis en radicantia zijn door den Schrijver, in ons exemplaar, reeds in mediis en radiantia veranderd, als ook Ipse ergens in Ipsi. Achter pax optima mulcet moet een punt gezet worden, en die achter conjuge vitae worden weggenomen. Postfata, in den laatsten regel, moet post fata zijn. De drukproeven waren dus niet naauwkeurig nagezien.