aan legenden geloof flaan, dan was hij al een vrij zonderlinge Hellig - een warm voorstander van regtzinnigheid, en een driftig bestrijder van de ketters der vierde eeuw; voorts matig en hulpvaardig. De sprookjes, hierop betrekking hebbende, loopen in het ongerijmde. Ook hield men hem voor een' groot' wonderdoener. Evenwel is hij vooral na zijnen dood beroemd geworden, als redder van ongelukkigen, en bijzonder ook van schepelingen. Soms echter, wil men, zou hij verschenen zijn, om de boosheid te straffen. Zoo sleepte de Sint eens zekeren monnik bij de haren van het bed en geeselde hem erbarmelijk, enz. enz. Zijn stoffelijk overschot verspreidde zulk een' welriekenden reuk rondom het graf, dat er kranken door genezen werden en alle bedevaartgangers zich verkwikt gevoelden. Van waar die vertelling ontstaan kan zijn, wordt door Prof. van hengel aangewezen; en deze gissing is niet onwaarschijnlijk. St. nikolaas, zegt verder de Hoogleeraar, schijnt voornamelijk de vriend van kinderen geweest te zijn. Wagenaar, in de Beschrijving van Amsterdam vermeld hebbende, dat de Bisschop bij zeker behoeftig huisgezin van tijd tot tijd heimelijk geld ten venster inwierp, onderstelt, dat uit deze vertelling de gewoonte ontstaan is, om den kinderen op st. nikolaas-dag heimelijk eenig geschenk toe te werpen, of in hunne schoenen of muilen te bergen, hetwelk men hun diets maakt, van st. nikolaas te komen. Hoe dit zij, de Heilig werd de Patroon der kinderen, en bleef, als zoodanig, in eere onder de Protestanten. Om de lieve kleinen te verrassen, of de stouten door vreeze in bedwang te houden, speelden de ouders de rol van st. nikolaas. Men deed dit des avonds
vóór den zesden, en kreeg dus bij den st. nikolaas-dag tevens eenen st. nikolaas-avond. De Heilig moest dan ook eens aan de kinderen verschijnen, en hij deed dit, op eene belagchelijke of verschrikkelijke wijze toegetakeld zijnde. Daar de man gedurende dien avond en nacht zoo vele plaatsen moest bezoeken, deed men hem op een klein paardje rondrijden, voor welk goedig beestje de geloovige jeugd al bij voorraad wat hooi of haver ergens nederlegde. Men weet, dat in Duitschland niet st. nikolaas, maar het christ-Kind op kersnacht geschenken voor de kinderen heet te brengen. Waarom in ons vaderland zoo bijzonder de Heilig van Myra wordt gehuldigd, leze men in het stukje zelve. - Één dorp is er, namelijk Grouw in Vriesland, waar niet de dag van st. nikolaas, maar die van st. pieter, zoo wij meenen, als kinderseest gevierd wordt.
Auteursrechtvrij