Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1831(1831)– [tijdschrift] Vaderlandsche Letteroefeningen– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 638] [p. 638] Uitboezeming bij het vernemen der tijding van het voorwaarts rukken onzer troepen in België. Voorwaarts! klinkt het langs de grenzen. Voorwaarts, dapp're legerschaar! Voorwaarts was de keus der braven, En zij achten geen gevaar. Voorwaarts! Nederland voor oogen, 't Vaderland in 't rein gemoed, Onze goede zaak in 't harte En den God, die Neêrland hoedt. Voorwaarts! klonk het langs de grenzen. Ook die echo trof ons oor; Ja, haar weêrgalm dreunt in 't ronde, Drong tot aller harten door. Vrienden, dierb're bloedverwanten Zien wij juichend strijdwaarts gaan, En met weemoed, hoop en vreeze Staren wij dit schouwspel aan. Maar, wat ook 't gevoel mag wenschen, Nimmer nu hun wederkeer! Voor elk pand, dat men moet derven, Telt de staat een' held te meer. Trekt dan voorwaarts, dapp're vrienden! Wie, of wat ge ook voor ons zijt. Sneeft ge, uw dood is minder smart'lijk, Daar ge uw leven Neêrland wijdt. Voorwaarts! Nederland voor oogen, 't Vaderland in 't rein gemoed, Onze goede zaak in 't harte En den God, die Neêrland hoedt. Belgen! die we ééns broeders noemden, Onze vrienden ééns in schijn, Ziet, hoe weêr oud-Neêrlands helden In den nood het grootste zijn! [pagina 639] [p. 639] Laat een vijand hen begrimmen, Valsche Vorsten hen verraân, 't Kan alléén zich dan verheffen, 't Kan zich wreken..... of vergaan! Moordenaars in Brussels wallen! Waar is nu die moed, zoo groot? Belgen, snoevers in den voorspoed, Maar nu lasaards in den nood! Smeek en bedel Frankrijks bijstand; Dat nu Eng'land hulpe bied'; Dat een Leopold zoo zinke - Zoo verlaagt zich Neêrland niet. Eigen strijders kan het kweeken, 't Moedig voorgeslacht verwant, Willem's roepstem vormde helden En de liefde tot hun land. Belgen! smeekt nu vreemden bijstand; Dit hergeeft ons eigen eer; Ja, dit smeeken geeft aan Neêrland Haar verloren standplaats weêr. Maar 't zijn meer dan eigen krachten, Maar 't is meer dan heldengloed; Hij, die Neêrland bleef behoeden, Schonk dat trouwe volk dien moed. O! mijn dank verheft die liefde, Daar mijn bede tot U rijst, God, die Neêrland, als voordezen, Weêr Uw trouwe hulp bewijst! 't Is de zaak, waarvoor wij strijden, Die ons reeds dat uitzigt toont, Die Gij, hoe het moge loopen, Eenmaal met Uw' zegen kroont. Voorwaarts! Neêrland dan voor oogen, 't Vaderland in 't rein gemoed, Onze goede zaak in 't harte En den God, die Neêrland hoedt. Enkhuizen, 10 Aug. 1831. s.p. oudkerk pool. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij