Iets over de Amerikaansche schrijfmethode.
De uitvinder dezer methode, een Franschman, had zich, zonder zichzelven deswege eener bijzondere manier bewust te zijn, een zoo fraai schrift eigen gemaakt, dat zulks, bij zijn verblijf in Amerika, verbazing wekte; waardoor hij aanleiding kreeg, verder over de zaak na te denken, en Schrijfmeester te worden. Als zoodanig keerde hij naar Frankrijk terug, waar hij voor zijne methode een Uitvindings-, Invoerings- en Volmakingsbrevet (!) bekwam, en, van onderscheidene kanten aangespoord, dezelve met veel bijval en ongemeen gevolg onderwees.
De grondslag dezer methode is, groote vrijheid in de beweging der hand, en de eerste voorwaarde dezer vrijheid het opheffen derzelve van het papier, opdat zij onverhinderd kunne werken. De hand moet zich dus van het gewricht, waarop zij tot dusverre altijd met de onderliggende twee laatste vingeren rustte, opheffen, en op die twee vingeren staan; zij moet op het papier niet meer heen en weder schuiven, maar bedaard heen en weder wandelen. Tot steun dient haar de geheele voorarm, welke, een weinig beneden den elleboog, op den rand der tafel rust; hierdoor wordt de hand voldoende ondersteund, en het gewricht behoeft niet meer op het papier te steunen, 't welk het volstrekt niet mag aanroeren. In zulk eene rigting nu kan en zal de pen, welke de gewone methode zoo lang mogelijk en niet zeer stevig leert aanvatten, zeer kort en krachtig gegrepen worden; de gebogen duim drukt dezelve tegen de beide naaste vingers aan, welke geheel zijn uitgestrekt, zoodat de rug der pen met den rug dier vingeren gelijke rigting heeft.