Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1829

Dierlijke natuurdrift.

De Indische Ichneumon is een klein diertje, op het oog ten naastenbij tusschen Wezel en Eekhoren.) Dezelve is zeer nuttig voor de inboorlingen, wegens zijne aangeborene vijandschap tegen de slangen, die anders elken voetstap der reizigers gevaarlijk zouden maken. De blijken van schranderheid in dit diertje, welke ik gezien heb, zegt de Heer percival, leveren een schoon bewijs van de wijsheid des Almagtigen, die aan ieder dier bijzondere eigenschappen, overeenkomstig deszelfs bestemming, verleende. Als de Ichneumon eene slang, hoe groot dezelve ook zijn moge, ziet, zal hij terstond snel daarop toeschieten en die bij de keel grijpen, mits hij zich in eene opene plaats bevinde, waar hij weet, dat, in zeker kruid, een tegengift aanwezig is tegen den vergiftigen beet, in geval hij er een' mogt ontvangen. Ik was tegenwoordig bij eene proef, welke men te Columbo

[p. 589]

nam, om zich van de waarheid der zaak te overtuigen. Aan den Ichneumon, welke daartoe moest dienen, toonde men eerst eene slang in eene beslotene ruimte. Toen hij op den grond werd gezet, liet hij niet den minsten lust blijken, om zijne vijandin aan te vallen, maar liep in het vertrek rond, om te ontdekken, of er niet eenig gat of opening ware, waardoor hij zou kunnen ontsnappen. Toen hij er geen vond, keerde hij schielijk tot zijnen meester terug, en plaatste zich aan diens boezem. Door geenerlei middel kon men hem bewegen, om van daar te gaan en der slange het hoofd te bieden. Doch zoodra hij buiten het huis gebragt en nabij de tegenpartij in eene opene plaats nedergezet was, viel hij terstond de slang aan en vernielde die. Intusschen verdween hij plotseling voor eenige oogenblikken, en keerde daarop weder, nadat hij van zekere plant had gegeten. Deze heilzame natuurdrift spoort het dier aan, om tot die plant toevlugt te nemen, zoo dikwijls hij met eene slang in strijd geraakt, hetzij dezelve vergiftig is, of niet. Die, waarmede men de proef nam, was van eene onschadelijke soort.