Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1829

Don Miguel.

Den wreedsten dwingeland, dien 't nageslacht moog baren,
Zal dezes dwinglands naam steeds onverdiend bezwaren.

Nero, of caligula, (om 't even) wenschte, dat het Romeinsche volk slechts één hoofd had, opdat hij hetzelve met éénen slag konde onthalzen: Don miguel koestert zulk een' wensch niet; hij wil niet in massa, maar stukswijze kelen. Bijaldien het Portugesche volk slechts één hoofd had, hoe konde hij dan het bloed van den zoon op den vader doen nederdruppelen? Zoo hij deze natie, van welke hij de oppermagtige Gebieder is, met éénen slag vernietigde, hoe konde hij dan het vermaak genieten, van bij zijn ontbijt de gruwelen van den nacht te vernemen? hoe konde men hem bij dag vervrolijken, door hem te berigten, dat de vader van een zijner slagtoffers zijne dagen uit wanhoop verkort had, de echtgenoote van een ander derzelven van smart gestorven was?..... Groote God! Er bestaan onderlinge verzekeringen tegen brand, tegen hagel, tegen onweders; maar de volken hebben geene waarborgen tegen dwingelanden, die de wetten vertrappen, die dooden, die uitplonderen, die moorden, en wier bloeddorstige woede noch teugel noch grenzen kent! - Ware deze man slechts een tijger of een hyena, zoo konde

[p. 278]

men hem dagelijks zijn bescheiden deel doen geworden, en de Portugezen gerust slapen, nadat hij verzadigd was; maar zijn dorst naar bloed is onleschbaar, wordt geprikkeld naar gelange men denzelven poogt te verslaan, en, ongelukkig! Don miguel voedt zich niet met lijken. - Jezuiten geleiden zijne slagtoffers ten dood. Van welk een' God mogen zij toch wel tot hen spreken? Zeker niet van den onzen. Intusschen zijn zij daar op hunne regte plaats, als vertrouwelingen van den tiran, en begunstigers van zijne gruweldaden; zij genieten, tot het uiterste toe, den jammer, dien zij veroorzaken; geen enkele zucht van den doodsangst ontgaat hun: men levert hun de slagtoffers met lijf en ziel; zij hebben er het volle genot van, tot den jongsten snik!