Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1829

Almanak voor Militairen. 1829. Tweede Jaar. Koevorden, bij D.H. van der Scheer. 190 Bl. f 1-20.

De tweede jaargang van dezen Almanak vervult eenigermate den wensch, welken wij in het vorige jaar uitten, dat dezelve allengs in belangrijkheid mogt toenemen, daar wij alsdan niet twijfelden aan het nut, dat hij stichten, en het goede vertier, dat hem te beurt vallen zou. Want, wij erkennen het gaarne, het proza-gedeelte is oneindig beter; - doch, helaas! dat iedere munt ook hare keerzijde moet hebben; de gerijmde bijdragen zijn nog minder dan te voren, en toen waren zij grootdeels reeds beneden de kritiek. Wij weten wel, dat een goed krijgsmanslied, of een fiksch dichterlijk oorlogstafereel, hier geenszins te onpas komen, en eene aangename verscheidenheid aanbrengen zoude; doch stukjes, als hier geleverd worden, houde men liever te huis; zij verleelijken, in plaats van te verfraaijen. Wij geven dus slechts eene korte opgave van den proza-inhoud. Vooreerst vindt men hier eene proeve eener Militaire Statistieke Tabel van Europa, door den kundigen j. van wijk, rz., welke wij gelooven, dat overal vrij naauwkeurig is, behalve ten opzigte van Zwitserland, onder welke rubriek wij vinden opgeteekend, dat het eene zeemagt bezit van 246 vaartuigen, waaronder echter slechts 3 linieschepen, 5 fregatten en 4 corvetten. Dat eskadertje moet juist niet diep gaan; anders

[p. 83]

komt het langs den Rijn nooit in zee! Wij begrijpen wel, dat van wijk deze gekheid niet kan geschreven hebben; doch aan welke verplaatsing of omzetting hebben wij deze curiositeit te danken? Ten tweede leest men het vervolg van de Algemeene Geschiedenis der kunst van Oorlogen, doo carrion nisas, met aanmerkingen van h.f. rumpf, en wel bepaaldelijk dat gedeelte, hetwelk tot de Romeinen betrekking heeft; ingestrooide vergelijkingen met en toepassingen op latere inrigtingen en manoeuvres maken dit stuk belangrijk voor krijgskundige lezers. Dan ontvangen wij Levensschetsen van marlborough en van frederikden grooten, door den ijverigen n.g. van kampen, welke in hare soort verdienstelijk zijn, maar welke wij, tot het bijzonder doel van dit jaarboekje, nog wel wat meer taktiesch en strategiesch bewerkt wenschten. Eindelijk volgen eenige Anecdoten, welke, schoon weinig in getal, nog gerust met een derde hadden kunnen verminderd worden, indien namelijk eene Anecdote iets puntigs os merkwaardigs dient te behelzen. En dan, ja dan komt de poëzij, met Arnold van Winkelried aan het hoofd; doch, daar wij dezelve niemands aandacht waardig oordeelen, eindigen wij eenvoudig met den wensch, dat de uitgever de spreuk gedenke: Inter arma silent Musae.