Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1828

[p. 451]

Amor en de ligtzinnigheid.

Eens moest, op Jupiter's gebod,
De kleine God der Min zich de oogen laten blinden.
‘Wee mij!’ zoo kermt de knaap, ‘wat ongelukkig lot!’
‘Hoe zal 'k op aard' den weg nu vinden,
Waar zeker ieder mij bespot?’
Jupijn sprak, met zijn leed bewogen:
‘Welaan, ik schenk u dan een' makker, die u leidt!’
En gaf hem, voor 't gemis der oogen,
Tot leidsman de Ligtzinnigheid.

v.s.s.