Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1827

De val van Missolonghi.

(Histoire du Siège de Missolonghi, par M. auguste fabre.)

- De oplettendheid der overwinnaars was weldra op het kruidmagazijn gevestigd. De grootte en vastheid van dit gebouw deed hun denken, dat de schatten der bewoners in hetzelve waren besloten. Men weet intusschen, dat zich daarin niet dan vrouwen, kinderen en - capsalis^(*) bevond. Hier weende men niet meer: want men had geene scheiding meer te duchten; het graf en de Hemel zou hier allen ver-

(*) Capsalis was een van de aanzienlijken der stad, die, hardnekkig geweigerd hebbende met het garnizoen te vertrekken, eene menigte vrouwen en kinderen naar het magazijn geleidde, en tot hen zeide: ‘Komt herwaarts, en weest gerust; ik zelf zal er den brand in steken.’

[p. 539]

eenigen. De moeders presten, bedaard, hare kinderen aan hare borst: zij rekenden op capsalis! Intusschen hadden zich de vijanden in grooten getale rondom deze wijkplaats verzameld: dezen poogden de deuren te verbrijzelen, genen de vensters te beklimmen; eenigen hadden reeds het dak bestegen, en waren bezig met hetzelve te verbreken, ten einde zich alzoo eenen weg te banen. Toen nu capsalis den vijand in genoegzamen getale op dit punt vereenigd aanschouwde, verhief hij zijne stem, en riep, met de woorden van een den Grieken gemeenzaam gebed, uit: ‘Gedenk mijner, o Heer!’ En eensklaps sprong het gansche gebouw in de lucht. De uitbarsting was zoo geweldig, dat de belendende huizen instorteden, de grond spleet, en de zee, uit hare bedding gedreven, eene geheele wijk overstroomde. Tweeduizend barbaren sprongen met capsalis in de lucht; terwijl de slag, wiens oorzaak het garnizoen niet onbekend was, voor eenige oogenblikken de helden deed sidderen, die te midden van de vijandelijke legerplaats streden. - Dus was de ontknooping van dit verschrikkelijk schouwspel!