Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1827

Overwinning zonder gevaar eene zegepraal zonder roem.

De Heer brunel, de kloeke ondernemer van den onderaardschen weg onder den Teems, schreef, November l.l., aan den Heer schlick: ‘Wij mogen ons vleijen, met eer te hebben gezegepraald in het terugdrijven van den Teems, die zich eenen weg had gebaand te midden van onze werkzaamheden. Toen hebben wij ons, gelijk de slak, verschanst in onze schelp, welker voegen wij zorgvuldig hebben digtgesloten. In dezen toestand hoorden wij de wateren der rivier, waar zich eene uitholing had gevormd, met geweld

[p. 336]

op onze hoofden nederdalen. Een tweede schok was van minder gevolg. Vervolgens is het keizand van de bedding der rivier tot ons doorgedrongen. Dit alles heeft ons niet belet voort te gaan; en tegenwoordig zijn wij twintig voet verder, zonder door een' enkelen droppel waters te zijn gestoord. Onze werklieden hebben nog nooit eenige ongerustheid doen blijken. Die in het laagste gedeelte sliepen zeer gerust; terwijl die van de derde verdieping zich in het zweet arbeidden, door de aangewende pogingen, om het indringende water meester te worden. Mijn zoon heeft daar dertien nachten geslapen; ik zelf desgelijks, en ik vlei mij, dat dit eene der schoonste bladzijden van ons dagboek zal opleveren.’ - Toen de Heer schlick Londen verliet, bewerkte men 2 voet der galerij in 24 uren; 200 werklieden waren met dezen arbeid bezig. Twee jaren heeft dezelve reeds geduurd. Op den 15 Nov. l.l. schreef de Heer brunel, dat hij 312 voet gevorderd was; dit was de diepste plaats der rivier, wier bedding niet meer dan 10 voet was boven de zoldering der galerij; zijnde de diepte, bij vloed, aldaar 32, en, bij ebbe, 12 voet.