Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1827
(1827)– [tijdschrift] Vaderlandsche Letteroefeningen– AuteursrechtvrijOplossing van het mirakel, nieuwelings in de omstreken van Poitiers gewrocht.Ga naar voetnoot(*)(Sentinelle des Pays-bas.)
Uittreksel eens Briefs van antoine duval, Kweekeling van het Lyceum van Pottiers, aan zijnen Vriend, gustave lemercier, Kweekeling van een Lyceum te Parijs.
- Ik moet niet vergeten, u een aangenaam uitstapje mede te deelen, mij onlangs te beurt gevallen. Op een' schoonen Zondag - ik meen op den 17 December - kwam onze Aalmoezenier mij, hoewel het geen uitgaansdag was, afhalen. Naardien er dien dag Missie was bij de gemeente van Migné, op eene mijl afstands van de stad, vreesde ik, dat men mij derwaarts wilde geleiden; maar neen, wij gingen middagmalen bij den Heer de c....., op zijn Buiten, nabij dit dorp gelegen. Van tafel opstaande, stelden de Abt en hij, die zich vrij wat laten voorstaan op hunne kennis der Physica, mij eene dusdanige uitspanning voor. Wij gingen in den tuin, en daar zag ik een' ontzaggelijk grooten vlieger. De kleur van het papier, dat denzelven bedekte, was hemelsblaauw en nagenoeg doorschijnend; maar in het midden bevond zich een groot wit kruis, gelijkvormig aan dat, welk men ziet op het misgewaad van een' Pastoor. De zon stond op het ondergaan. Gelijk elken avond bij schoon weder, slak eene verfrisschende koelte op uit het Westen, die den vlieger naar den kant der kerk moest drijven, wier portaal, op eenigen afstand, vóór | |
[pagina 223]
| |
ons was. Toen men den vlieger zoude oplaten, bemerkte ik weldra, dat onze Physici te kort schoten bij mijne handigheid in deze soort van proeven, en met mijne hulp gelukte het eindelijk, de machine in de hoogte te krijgen. De wind joeg haar voor ons uit; wij volgden haar eenigen tijd; toen vierden wij ongeveer 250 voet koord; en dewijl deze koord met den horizon een' hoek van 45o vormde, verkreeg de vlieger eene regtstandige hoogte van 200 voet. Gij ziet, mijn Vriend, dat ik vorderingen maak in de Meetkunde; dit komt juist daar van daan, dat onze Aalmoezenier ons verbiedt, deze wetenschap te beoefenen. Om tot den vlieger terug te keeren: hij bevond zich thans regt boven de kerk van Migné, en de gezangen der Missie drongen door tot onze ooren. Ik kan u de fraaije vertooning niet beschrijven, welke de opgelatene machine in de lucht maakte. Het gansche blaauwe gedeelte verdween in het azuur des hemels; het groote witte kruis, verlicht door de heldere rooskleur, welke de reeds onder den horizon gedokene zon nog aan de lucht verspreidde, was alleen schitterend zigtbaar. Na verloop van eenigen tijd verdonkerde het benedenste gedeelte, naar gelange de zon meer en meer daalde; weldra had het kruis slechts vier gelijke takken, toen drie, vervolgens één, en verdween eindelijk geheel. Thans keerden wij naar het kasteel terug, juist op het oogenblik, dat de klok het einde van den dienst der Missie aankondigde. Ik wilde, op een' anderen dag, de proef herhalen; maar men zeide mij, dat de vlieger gebroken was; men verbood mij zelfs, over de gansche zaak te praten, en hield mij asgezonderd, gedurende de uitspanningsuren; waarom ik mij heb gehaast, u deelgenoot te maken van al hetgene mij te dezen is wedervaren.Ga naar voetnoot(*) |
|