Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1826

Handwoordenboek der Fabelkunde, ter opheldering der dichterlijke werken en voortbrengselen der beeldende kunsten, welke met de Godenleer der Ouden in betrekking staan, bewerkt naar Chompre, door J. Grevelink. Iste Deel. Te Amsterdam, bij M. Westerman. 1825. In 12mo. 229 Bl. f 1-20.

Voor dit boekje is geene voorrede. De titel kan dan ook de plaats eener voorrede vervullen, in zoo verre wij daaruit het oogmerk zien, met hetwelk dit Handwoordenboek is zaamgesteld. Evenwel hadden wij gaarne iets van dien chompre vernomen, die ons geheel onbekend is, gelijk ook van de manier, hoe de Heer grevelink de Fabelkunde van zijnen voorganger bewerkt heeft. Wij moeten het stuk nu beoordeelen zoo als het ligt, en zullen te dien einde de letter A doorloopen.

‘A, deze letter werd bij de Grieken als een kwaad voorteeken aangezien, wanneer zij offerden, want daarmede begonnen doorgaans de bedreigingen, die de Priesters, van wegen hunne Goden, over den volke uitspraken.’ - Wij verstaan dit artikel niet, noch herinneren ons, ooit iets van dien aard

[p. 319]

te hebben gelezen. Heeft de Schrijver dat ook verkeerd uit een of ander Lexicon overgeschreven, waar hij melding gemaakt zag van de ἀ, als ἀπειλὴ, in de heilige Schrift?

‘Aba, stad in Lycien, waar een tempel van Apollo was.’ - Dit is eene oude dwaling, reeds weêrlegd in de aanmerkingen op Stephanus Byzantinus. De tempel en het orakel van Apollo waren in Phocis.

‘Abadir, of Betijle.’ Lees Baetylas. Gelukkig, indien andere namen zoo weinig op zijn Fransch verbasterd waren! Daar zijn er, naar welke men raden moet. Deze onnaauwkeurigheden in de drie eerste woorden deden ons reeds geen gunstig denkbeeld van dit Mythologisch Woordenboek opvatten, waarin wij, verder voortbladerende, bevestigd werden. Van dien aard zijn Hero en Leander, beide te Abydos geboren, Calpeus voor Calpe, de naam van Acesius en Alexicacus gegeven aan Telesphorus, daar Telesphorus ook een bijnaam van Apollo was, Actiaches voor Actiaca, enz. enz. enz.

Die het volgende artikel verstaat, is wat meer dan een Davus! ‘AEmonia Artus, eene toveres, door Ovidius dus genaamd. Die zelfde dichter noemt het sterrenbeeld Sagitarius, de boogschutter, Aemonia Artus, wijl Chiron in Thessalren leefde.’

Het is jammer, dat Boekhandelaars, iets ondernemende, hetwelk minder in hun bereik valt, niet te voren raadplegen met deskundige mannen. Indien de Heer westerman dat gedaan had, zou zoo veel goed papier en zoo vele fraaije letters niet misbruikt zijn, om de wartaal van eenen onkundigen chompre in het Nederduitsch te herhalen. Men vindt er ook in verklaard, wat Abracadabra is, en met figuren uitgecijferd. Dit motto had het boek gepast.