Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1825

Studenten-Almanak. Jubeljaar. Te Leiden, bij L. Herdingh en Zoon. 1825. In kl. 8vo. 153 Bl.

De Leidsche Hoogeschool vierde in dit jaar haar Jubelfeest, en te regt heeft dan ook de Leidsche Studenten-Almanak thans een hoogtijdkleed aangetrokken; eene nieuwe fraaijere Minerva versiert den titel, en het boeksken zelf is lijviger dan te voren. Daar hetzelve zoo laat aan ons werd ter hand gesteld, hoopten wij in hetzelve een verslag van het Februarijgejubel te vinden; doch men schijnt dit voor den volgenden jaargang bespaard te hebben, ten einde ons niet twee zuivels op één brood te geven, daar men hier reeds eene beschrijving gaf van het deel, dat de Studenten genomen hebben in de plegtstatige viering van het Eeuwfeest van Leidens ontzet in Oct. 1824. Intusschen heeft men een regt hartelijk Studenten-Tafellied van tollens, ter gelegenheid van de 250ste verjaring der Akademie, opgenomen, dat door zijnen aanhef:

‘Schenkt in, schenkt, broeders! boordevol!

Zwiert hoog den beker rond!’

nog al aanleiding tot het ledigen van eene enkele flesch zal gegeven hebben. Behalve het vaststaande gedeelte in dit Jaarboekje, de Kalender, de Naamlijst der Hoogleeraren en Studenten, de opgave der Voorlezingen, en de Geschiedenis der Hoogeschool, vindt men hier ook wederom eenige Mengelingen, bijna alleen in poëzij, onder welke men wel geene meesterstukken, maar toch sommige regt goede en een enkel zeer geestig versje aantreft. Vooral de Uitboezeming na een bezoek bij het graf van borger, een nagelaten stukje van den vroeg gestorven' van der koogh, trof ons, en deed ons tevens, met een uitgebreider stukje van denzelfden: Zucht

[p. 477]

naar genoegelijke dagen, het verlies beklagen van eenen Jongeling, die bij voortgezette oefening een sieraad zou geworden zijn van onzen Zangberg. In Mijne Sperata, eene luimige beschrijving der toekomstige geliefde, heerscht veel geest, en de vervaardiger, die zich echter nog wel wat meer op het werktuigelijke der kunst mag toeleggen, schijnt bijzonder veel aanleg te bezitten voor de luimige poëzij. Ook de Latijnsche lyrische gedichtjes Ad Cynthiam en In Laudem Corinnae verdienen onderscheiding. Al het andere is .... middelmatig, maar toch in den echten geest der bescheidene Studentikose vrolijkheid; en daarom werd het geheel door ons met zeer veel genoegen doorlezen. Men ga aan de Leidsche en de andere vaderlandsche Hoogescholen voort, op deze wijze jeugdige vrolijkheid te verbinden met de beoefening der Letteren en der Kunsten; en mogen jaarlijks de Studenten Almanakken, welke wij liefst, gelijk deze, alleen door jonge lieden bezorgd zagen, daarvan de blijken geven!