Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1825

Zur Vermählung des Prinzen der Niederlande, Friedrich Wilhelm Carl, mit der Prinzessinn von Preussen, Louise Auguste Wilhelmine Amalie, Königliche Hoheiten, zu Berlin den 21 Mai 1825. Dargereicht von G.H. van Senden, Prediger zu Middelbert bei Gröningen. Gröningen bei W. Zuidema. 1825. In 4to. 8 Seiten.

Ieder regtgeaard Nederlander deelt in het geluk van den geliefden tweeden Zoon zijns geëerbiedigden Konings, en verheugt zich te mogen gelooven, dat aan denzelven de door Vorsten zoo zelden genotene zaligheid mag te beurt vallen van eene Gade aan zijn hart te drukken, welke niet het staatsbelang hem opdrong, maar de innigste liefde onafscheidelijk aan hem verbond. Onze vaderlandsche Dichters zullen gewis niet achterlijk blijven, om met hunne zangen deze feestelijke gebeurtenis te verheerlijken, en de tolken zijn van de gevoelens eener geheele Natie, welke reeds zoo duur aan dezen jeugdigen Vorst verpligt is voor zijne krachtige bevordering van verschillende weldadige Instellingen. De Heer van senden, die de Hoogduitsche lier met den besten uitslag bespeelt, gaat hen voor, en slort, in vloeijende en waar-

[p. 352]

lijk niet alledaagsche verzen, de hartelijkste zegenwenschen uit over het Vorstelijke Paar. Moge zijn gedicht ook in Duitschland, vooral in Pruissen, verspreid en gelezen worden, en de onopgesmukte loftuitingen, aan onzen Koningszoon gegeven, dezen onzen naburen ten bewijze strekken, dat, indien zij ons een onwaardeerbaar geschenk geven in hunne beminnelijke Prinses, niemand waardiger was, om haar te ontvangen, dan wij, dewijl wij haar konden vereenigen met eenen Jongeling, zoo edel en verdienstvol als Prins frederik der Nederlanden.