Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1825

Jaarboekje door Natuur en Kunst aan Genoegen gewijd. Te Sneek, bij F. Holtkamp. 1824. In 12mo. 210 Bl. f 1-50.

Een zeer aardig boekje, van hetwelk ons publiek een goed deel van den inhoud, en misschien wel geheel den aanleg, aan Mejufvrouw fenna mastenbroek te danken heeft. Het bestaat uit proza en poëzij, en is met smaak bearbeid; overal geeft de lezing aangenaamheid en genoegen; alles is godsdienstig, zedelijk voor het minst, en niets, hetwelk den goeden smaak eenigzins hinderen kan.

Twee in getal zijn de eenigzins uitvoerige prozaïsche verhalen. De Familie van Dalen, of de middelweg is kostelijk, brengt een lief en welopgevoed meisje in een huisgezin, waar vader en een der zonen het geld tot de hoofdzaak stelt; de andere zoon, van goeden aanleg, met zichzelven bijzonder ingenomen is, en de dochter van den huize, moeders bedorvene lievelinge, allen aanleg heeft tot trotschheid, zelfkwelling, en aan den rand der verleiding. Zij beschrijft dit zeer naïf, en wordt hier, met naren waardigen minnaar, de engel des geluks; alhoewel de uiterst gierige jongen blijft, die hij is. - Anthonij en Elsje, of wat vermag broeder- en zusterliefde? is eene aandoenlijke geschiedenis, op waarheid gegrond. Anthonij en Elsje verliezen al vroeg eenen braven vader; zij zijn de vreugde en het geluk der waardige moeder, en voor die moeder en elkander alles. De moeder bezwijkt onder den last van een tweede huwelijk, alleen aangegaan om het belang harer kinderen. Deze zijn, na den dood der brave vrouw, ongelukkige verschovelingen, en

[p. 220]

hebben het hard; maar hunne liefde blijft onveranderlijk en sterk. Te zamen geraken zij eindelijk bij eenen braven landman, voor wiens zoon de dankbare Anthonij zich eindelijk opoffert, en remplaçant wordt. Elsje wordt daarna van dien zoon de gelukkige vrouw, en Anthonij komt ook tot een gelukkig huwelijk. Dit is de ruwe schets van een verhaal, dat men lezen moet, om de braafheid en liefde dezer kinderen te gevoelen en te bewonderen.

Nu volgen twaalf dichtstukjes, van verschillenden, maar aangenamen inhoud en uitgebreidheid, onder welke wij, behalve van fenna mastenbroek zelve, de namen lezen van francijntje de boer, van p.a. borger, j. van leeuwen, h. meijer, jun., w.h. warnsinck, bz. en eenige ongenoemden. Onder deze gedichtjes heeft ons het meer uitvoerige, de Koffij, door van leeuwen, en de Welkomstgroet aan mijn Neefje, door Mejufvr. mastenbroek, bijzonder behaagd.

Alles wordt besloten met dertien aardige Anekdoten, van welke wij de laatste ter proeve geven: ‘Zeker Heer, die zijne vrouw heimelijk het leven verbitterde, sprak eens tegen den beroemden tooneelspeler garrick met grooten ophef over de heilige verpligting van het tegendeel, en zeide eindelijk: Ik voor mij houd staande, dat ieder man, die eene brave vrouw heeft, en haar niet wel behandelt, niets minder verdient, dan dat zijn huis boven hem in den brand vliege. - Ik hoop toch, Mi nheer! antwoordde garrick, dat uw huis geassureerd is?’

Het Jaarboekje is voorzeker welkom, en doet de voortzetting met verlangen te gemoet zien.