Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1824

Een min algemeen bekende geestelijke ambtenaar.

Onder de Spanjaarden, die, na de beslissende nederlaag der Koningsgezinden, van de vaste kust zich op Curaçao kwamen nederzetten, was er een van eene zonderlinge broodwinning. Hij was eigenaar van een Mariabeeld, dat hij, voor een' aanzienlijken prijs, verhuurde, om de zoogenaamde acht dagen mede te houden. Wanneer dit beeld niet in omwandeling was, werd hetzelve, ten nutte van het algemeen, in de kerk bewaard. De man werd, wegens zijne bediening, (want elk begrijpt ligt, dat hij met privilegie en authoriteit voorzien was) Guaan de la Vierga (Jan van de H. Maagd) genoemd. Zijne werkzaamheden bestonden alleen in het mooi en rein houden van het Mariabeeld, hetzelve gedurig van nieuwe en schoone kleedjes, van oorringen en halskettingen te voorzien; en van dezen pligt heeft Guaan de la Vierga zich bestendig met allen ijver gekweten: want nooit zag men het beeld van nuostra Signora del Carmen van deszelfs achtdaagsche visite in de kerk terugkomen, of het had een nieuw kleedje aan. Of Guaan de la Vierga de oudere kleedjes, met eenige opcenten, als zijnde door het beeld van de H. Maagd gedragen, verkocht, en deze speculatie als een tak van zijn inkomen mag worden aangemerkt, heb ik niet kunnen te weten komen; zooveel is zeker, dat hij door het bezit van de Signora del Carmen een ruim bestaan had, voor een aanzien-

[p. 579]

lijk man doorging, en te Curaçao in een der grootste huizen woonde.

Doch alles op deze wereld is voorbijgaande en van korten duur; zoo was 't ook hiermede gelegen: slechts twee jaren mogt de R.C. kerk te Curaçao zich verheugen in het bezit van het beeld der H. Maagd Signora del Carmen: op eens krijgt Guaan de la Vierga het in 't hoofd, om Curaçao te verlaten, pakt het beeld der H. Maagd met deszelfs toebehooren in eene kist, en vertrekt in de maand Augustus 1823 naar Cuba. Velerlei waren de gissingen wegens het vertrek van Guaan de la Vierga. Eenigen schreven het daaraan toe, dat hij zag, dat het met hem te Curaçao, op den duur, zóó niet opnam, als op de Spaansche kust; anderen meenden, dat hij de Couranten had hooren lezen, (want of Guaan de la Vierga zelf kon lezen, daaraan twijfelde men ten sterkste) daaruit vernomen had, hoe laat het tegenwoordig in vele landen van Europa is, en daardoor op de gedachte was gekomen, om zijne diensten aan zekere groote, magtige Heeren in Europa aan te bieden, of deze hem misschien ergens toe konden emploijeren, doch weder anderen waren van meening, dat deze belangrijke, nuttige man zich van Cuba, alwaar men tegenwoordig ook al de dwaze woorden Vrijheid en Volkenregt begint uit te spreken, dadelijk naar Europeesch Spanje begeven zou, en deze gedachte is niet ongegrond; want, kort vóór het vertrek dezes kerkelijken Ambtenaars, werd alhier het berigt aangebragt, dat ferdinand VII, door zijne Fransche Broeders verlost, weder te Madrid was teruggekomen, om aldaar in zijne oude regten en magt hersteld te worden.

B.

Curaçao, October 1823.