Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1824

De laatste Levensdagen des Verlossers. Tot opwekking van godsdienstig gevoel. Naar het Hoogduitsch van Lodewijk Polstorff. 's Gravenhage, bij W.K. Mandemaker. 1823. In gr. 8vo. 245 Bl. f 2-40.

I. Jezus trekt met zijne jongeren voor de laatste maal naar Jeruzalem. II. Jezus te Bethanië. III. Judas verraadt zijnen Heer en Meester. IV. Jezus, tegenover den discipel, die hem verried. V. Het Avondmaal. VI. De Verlosser aan den Olijfberg. VII. Jezus en Petrus in het paleis des Hoogepriesters. VIII. Jezus voor den regterstoel van Pilatus. IX. Jezus op Golgotha. X. Jezus bidt aan het kruis voor zijne vijanden. XI. Jezus vertroost den ongelukkigen, die met hem gekruisigd werd. XII. Maria en de discipel, dien de Heer lief had, bij Jezus kruisiging. XIII. De vrienden des Verlossers aan zijn graf. XIV. De Opgewekte onder de zijnen. XV. Des Heeren Hemelvaart. Dit zijn de opschriften en de inhoud dezer vertoogen, van welke de lezing het godsdiënstig gevoel, bij ons voor het minst, zeer krachtig heeft opgewekt. Zij zijn alle vol Christelijke leering, en gevloeid uit de pen en het hart van eenen man, die de uitnemendste proeven hier geeft van diepe menschenkennis en den echten Christelijken zin. Zij waren ons bij uitnemendheid nuttig bij de laatste behandeling der Lijdensgeschiedenis; want waar-

[p. 421]

om zou de steller dezer aanmelding er niet voor uitkomen, dat ook hij het Evangelie der genade predikt? Het is waar, de onderwerpen zijn alle bekend, en meermalen, op velerlei wijze, behandeld; geschied- en uitlegkundige verklaringen moet men elders zoeken; maar men vindt, dit zegt de vertaler te regt, hier eenen rijken overvloed van belangrijke wenken, die het hart verwarmen en den geest verheffen. En zou zoo iets niet wel het groote oogmerk zijn, waartoe ons deze geschiedenissen jaarlijks zoo opzettelijk worden herinnerd? Deze bladen zijn volkomen berekend voor den eenigzins nadenkenden in den beschaafden stand; zij zijn ingerigt voor aller gevoel, naar aller vatbaarheid. Er is, helaas! zegt de schrijver, in de laatste tijden, in de Christelijke Kerk veel getwist, en de aanhangers der verschillende partijen hebben elkander over en weder meestal zeer liefdeloos bestreden; doch niemand verwachte in deze bladen eenig bewijs voor of tegen zijne geloofsbegrippen te vinden, maar wel menig woord over datgene, wat alleen en voor allen noodig is te gelooven en te betrachten. In welk licht de Verlosser der menschen, des Vaders eeniggeboren Goddelijke Zoon, den schrijver zelven voorkomt, wat hij voor zichzelven gelooft, dat zullen deze overdenkingen iedereen zeggen, die dezelvs met opmerkzaamheid leest. Waarom hij dit slechts aangestipt, en de menschelijke zijde van het wondervolle leven onzes Heilands inzonderheid op den voorgrond geplaatst heeft, behoeft geene verklaring voor hem, die geen vreemdeling in den geest van onzen tijd is, en die weet, wie deze soort van geschriften voornamelijk behoeven. Wij, voor ons, betuigen den waardigen schrijver en vertaler hartelijk dank, en ieder lezer zal wel hiermede gaarne instemmen. God schenke rijken zegen!