Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1823

Den Heere Redacteur der Vaderlandsche Letteroefeningen.

Weledel Heer!

De 7de der maand Julij 11. was voor alle Vriezen, ja voor ieder' Nederlander, wien de roem des Vaderlands ter harte gaat, onvergetelijk; daar, op dien dag, het, door den beroemden gabriël vervaardigd, Borstbeeld des Vrieschen Dichters gijsbert jakobs, in de St. Martini-kerk te Bolsward, plegtig ontbloot werd. Bij deze gelegenheid sprak de Eerw. halbertsma eene Redevoering uit, welke hem en den Dichter, die er het onderwerp van was, evenzeer tot eere strekt. Van het vers, waarmede de begaafde Redenaar eindigde, en hetwelk algemeen reeds verkrijgbaar gemaakt is, waagde ik het, eene vertaling in het Vriesch te vervaardigen, welke hiernevens gaat, en voor welke ik UEd. minzaam om een plaatsje in UEd's geacht Tijdschrift verzoek; zullende UEd. hierdoor verpligten,

Weledel Heer!

UEd's dienstv. Dienaar en Lezer

p. boeles, V.D.M. te Pingjum.

Fier fen dit Fries'ne heyligdomme

Forwrigg', uwz smaed onwirdd'ge nâr,

Dy traeppet de âders greatheỳts-blomme

In 't freamd bopp' eyne naem fore ker;

[p. 794]

 

Dy jimmer uwtlânz' weanwit gônzet,

 

Ney Frânsche aef Britsche piepen dônsset

 

In, lef, op Tjutsche fraenjen poch't.

 

Hy het it eynlânz' gled forlerne,

 

Lyck't op in freamd lânzdouwe berne;

 

Fy! walgsom iz 't, het m'oon him sjocht.

 

 

 

Fier, fier hier wey, hy, dy ney't swolgjen

 

Fen 't f'nyn him schammet njuencke uwz mâm

 

De freamde, dy hy tinss't to folgjen,

 

Forsmyt wa'm salme d'eere ontnaem.

 

Y hearr' hier nea, wer tanckbre mygen

 

(Fenne âde steamme wirdd'ge twygen)

 

De eerkrânz' frisselgje om it haed,

 

Dat Frieslâns teal oer 't wolcke-swircke

 

Forheagge het trog syn goune wircke

 

In Hollâns rymers sett' ynn' 't schaed.

 

 

 

Wey, fier hier wey! y binne ontaerdgjet.

 

Toll' 't binne-haed mey wyn in tzaef!

 

Wa uwz trog syn menearen smaedjet,

 

Dy snye w' az onwirddig aef.

 

Mar hy, waems deugd jiette onfordyll'ge,

 

Waems aedel grien in onforwyll'ge

 

Iz, - d'aedel dy fortjienst' uwz jouwt,

 

In op de gruwn dear Fries'ne lieuwen

 

Jearm erv sont meer az tweyntig yeuwen

 

Oonn' 'e stinz' fenne âders gloarje bouwt:

 

 

 

Waems bloed ynne yeren sied't in bruwzet

 

For' Kening, kinst in aefkomst'-lân,

 

Kom neyer, hier, wer jern him fuwsket,

 

Op affears graef uwz broare-hân.

 

Hy kin, hy sil him salme eerje,

 

De ney-siet jiette op him gloarrearje

 

Az geaman, frjuen fenne âd'wets tyd.

 

Syn klang, wer s'ae mey'n Fries'ne tonge

 

Fenne âders lân in deughden sjongje,

 

Klieuwt, mey dat luwd, tyds-tosck to spyt.

 

 

 

Tjuwg, gysbert! tjuwg it, bot forgetten

 

Yn 't jôntyds Boalsert (al te sljuecht!)

 

Jôn greatheyt, trog nin graef besletten,

 

Dogt' et neysiet, dogt all' wrâd nu rjuecht.

[p. 795]

 

O! muwlcke jôn liet jiette yn dizz' stuwne

 

Uwz snipp're Fries'ne famne-buwne

 

Jearm sin wier op nin freamde set;

 

Dan laey it gluerckjen fen jearm eaghjes

 

Stantfries'ne tzjerls allinne leaghjes,

 

Dy gruw'let 't healslachtt' appe-bret.

 

 

 

Swar hier, wer gysberts kopstick preallet,

 

Hier, wer syn djoer-wirdd' biente rest:

 

‘Wy hâde - wa op 't freamd foreallet -

 

Oon 't rjuecht' in sljuechte Friesche fest.’

 

Giet dit for fuwlle raenjen wycken,

 

Dan gjealpt (God wear dit uwnck!) trogg'e dycken

 

Oer greyden, sietten, 't scholp'rig sât;

 

Mar 't lock in wolfeart fen uwz âden

 

Blieuwt mey jearm âde deugd behâden,

 

In Frieslân bloeyt trogg' ruwne yenfâd.

(Naar het Nederduitsche. van den Eerw. j. halbertsma.)