Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1822

[p. 584]

Waarnemingen gedaan met het Sulfas de Quinine^(*), door C.H.A. Roy, nevens eene Waarneming over hetzelfde onderwerp van J.C.B. Bernard, Leden van het Koninklijk-Nederlandsch Instituut van Wetenschappen, Letteren en Schoone Kunsten, enz. enz. Uitgegeven door de eerste Klasse van het Instituut. Te Amsterdam, bij Pieper en Ipenbuur. 1822. In gr. 8vo. 37 Bl.

Uit deze Waarnemingen blijkt, dat ook in ons land deze nieuwe bereiding uit den Kina, in allerlei vormen van tusschenpoozende koorts en in zeer verschillende gestellen, met vrucht gebruikt is. Het voorbeeld van den grijzen Amsterdamschen Geneesheer, die met het euvel des ouderdoms, verachting van het nieuwe, niet besmet schijnt, moge andere Kunstgenooten opwekken, omtrent dit middel, zoo wel als de andere zouten van de Alkoloïden uit den Kina, waarnemingen te verzamelen. Zij zullen thans gelegenheid genoeg hebben, zich die middelen in overvloed te verschaffen, daar onze Apothekers, in de uitmuntende Verhandeling van den Heer stratingh, waarvan wij spoedig een verslag hopen te leveren, eene genoegzame handleiding tot de kennis en bereiding dezer geneesmiddelen hebben. Wij verlangen dit onderwerp, even kort en bondig, uit een geneeskundig oogpunt behandeld te zien.

(*) Taalkundigen zullen zich welligt, en niet zonder reden, ergeren aan dezen kakelbonten naam, waarin Latijn en Fransch vereenigd worden, om den Nederduitschen lezer een nieuw en hem dus onbekend middel kenbaar te maken. Immers, waartoe dient de taal anders? Cicero moet zeker gebenzeld hebben, toen hij beweerde, dat alle wetenschappen door een' zusterlijken band vereenigd zijn. Hij wist niet, wat wij weten, dat Letteren en Schoone Kunsten afgescheiden zijn van en zelfs in gedurigen strijd leven met ware en naauwkeurige Wetenschap, dat is met strepen trekken, cijferen, proeven doen, enz.