De zucht om te schitteren, een Verhaal door Johanna Taylor. Naar den vijfden Druk uit het Engelsch. Te Haarlem, bij J.L. Augustini. In kl. 8vo. 244 Bl.
Dit werkje kwam ons eerst onlangs, en dus veel te laat, in handen, want het verdient allezins eene aanprijzende melding, en zoodanige vreemde waar is te regt bij ons nog welkom. Het bevat de geschiedenis - ja - van wie? Van twee jonge meisjes. Neen, dat zeggen wij niet goed; het is niet anders dan de vorming dezer jonge meisjes tot opregte godsvrucht. Beide de meisjes waren vriendinnen, of liever goede bekenden. Zij waren van verschillende inborst. De eene wilde schitteren; de andere genieten. Zeer naïf drukt de Schrijfster dit uit, toen beide de vriendinnen een bezoek gingen afleggen: ‘Emilia ging uit om Jufvr. Fellows te zien; Elizabeth, om van haar gezien te worden.’ Eene achtingwaardige Familie zette zich neder in dien omtrek; beide de meisjes verkregen door deze gevoel en smaak voor Godsdienst. Emilia nam dien op in haar hart; maar Elizabeth werd godsdienstig om te behagen en te schitteren. Aan het slot des verhaals vinden wij haar genezen, maar door den weg van vernedering en druk, langs welken dan echte Godsdienst voor het hart haar behoefte en redding werd. Het boekje bevat veel gezond verstand, veel voor werkdadig Christendom. De uitgever, die door velerlei godsdienstige schriften, uit het Engelsch vertaald, nut zoekt te doen, deed wèl, ook dit werkje daarbij te voegen. Die vroegere boekjes, en derzelver geest, zijn bekend; die geest heeft wel iets van het zoogenoemde piëtisme; wij kennen de Methodisten, en hier en daar vonden wij dan ook in dit werkje wel het een of ander, dat wij juist niet geheel op dezelfde wijze zouden voorstellen. Dan, om het menigvuldige wezenlijk goede, willen wij het niet opmerken. Het boekje moge vele lezers en beoefenaars vinden!