Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1822

[p. 93]

Boekbeschouwing.

Over den eenparigen en zich zelven steeds gelijken Aard, Leer en Leerwijs van Jezus Christus; of Aanmerkingen over de drie eerste Hoosdstukken van het Evangelie van Joannes, met de Evangeliën van Mattheus, Markus en Lukas vergeleken. Door E.A. Borger. Uit het Latijn vertaald. In 's Gravenhage, bij de Wed. J. Allart en Comp. 1821. In gr. 8vo. XXX, 284 Bl. f 2-15-:

Het is niet zoo zeer tee beoordeeling van de stukken zelve, in dit boekdeeltje voorkomende, dat wij deze aankondiging plaatsen. Want het eerste en uitgebreidste is, bij deszelfs verschijning in de oorspronkelijke taal, reeds behandeld. Het tweede is niet meer dan eene voorrede, die nogtans, door een zeer bevoegd regter, met vele boekdeelen in waarde wordt gelijk gesteld. Het derde, eindelijk, is zelve een beoordeelend verslag, uit een kritisch tijdschrift overgenomen. Doch wij huldigen de nagedachtenis van den waardigen grijsaard, onlangs almede aan deze aarde ontrukt, en welligt reeds met zijnen betreurden vriend in zaliger gewest vereenigd, (het is de Heer j. de kruyff, als dichter van het Wederzien vooral zoo uitstekend gunstig bekend) voor de gelukkige gedachte en zorgvuldig bestede moeite, om niet slechts deze aanmerkingen over het Evangelie van Joannes (op den titel vermeld) uit het Latijn in onze moedertaal over te brengen, maar ook hetzelfde te doen ten aanzien der genoemde voorrede voor 's mans tweede uitgaaf zijner, bij Teyler bekroonde, verhandeling over het Mysticismus, en er eindelijk het uitmuntend uitreksel van deze allergewigtigste en allerschoonste verhandeling, door den geleerden donker curtius vervaardigd, op verkregen verlof, bij te voegen. Alwie der Latijnsche tale

[p. 94]

niet magtig is, doe hiermede zijn voordeel, ten einde de waarde van borger des te beter te leeren schatten, en zijne nalatenschap volkomen te genieten! Die verhandeling toch, over het Mysticismus, scheen ons altijd toe, de kroon op het hoofd van borger te plaatsen; zoodat wij, hem uit het godgeleerde in het taalgeleerde vak ziende overgegaan, reeds wenschten nog eene verandering te beleven, welke voor de Leydsche Akademie, naar ons oordeel, van onberekenbaar belang zou zijn. En schoon wij in dit schema natuurlijk op verre na niet alles wedervonden, waardoor het oorspronkelijk stuk ons had getroffen en geboeid, zoo is het welligt alles, wat wij te verwachten hebben, en billijk verwachten kunnen. Eene vertaling toch wordt bijna voor onmogelijk gehouden, en eene vollediger schets is bezwaarlijk te geven. Nog eens, derhalve, wij verheugen ons hartelijk in het geschenk, en prijzen het volgaarne aan.