Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1821

Verbazende spoed der Engelsche drukpers.

Op den 30 April dezes jaars zag bij de Boekhandelaars longman en comp., te Londen, het reisverhaal van den Scheepschirurgijn fischer naar de Noordpoollanden

[p. 721]

het licht. Naauwelijks was zulks geschied, of de Schrijver ontving door den Telegraaf het bevel, om voor de Admiraliteit te verschijnen; dewijl hij, zoo het scheen, de wet overtreden had, die bij alle Expeditiën van Gouvernementswege plaats vindt: dat, namelijk, ieder, die bij dezelve in dienst gesteld is, zijn journaal en waarnemingen op zekeren bepaalden graad van breedte moet asleveren, en van dezelve niet eerder eenig gebruik mag maken, voordat de Regering daaruit genomen heest, wat zij mogt noodig oordeelen bekend te maken. Eerst daarna ontvangt de eigenaar zijne papieren terug, en kan naar willekeur met dezelve handelen. Zoo leverde dan ook fischer, als Ossicier en man van eer, volgens zijnen pligt, het journaal zijner reis, op den 29 October des voorleden jaars, aan Kapitein parry over, en ontving hetzelve op Zaturdag, den 21 April dezes jaars, weder terug. Hij gaf het dien zelfden dag, des middags ten 4 ure, in handen van de Heeren longman en comp.; en niettegenstaande, in de daarop volgende week, de Paaschdagen invielen, op welke men te Londen niet ligt eenigen arbeid gedaan krijgt, had gezegde Boekverkooper zijne maatregelen zoo wèl genomen, dat het werk, bestaande uit een vrij dik deel in octavo, met kaarten en houtsneeplaten, reeds op Maandag den 30 April kon afgeleverd worden! Lieden, die zeer wel weten, welken verbazenden spoed men door verdeeling des werks met de drukpers maken kan, en die men bij de dagbladen dagelijks bespeurt, hielden deze snelheid nogtans voor onmogelijk. Hiervoor hielden het ook de Lords der Admiraliteit, en dus fischer, hoezeer ten onregte, verdacht, dat hij eene kopij van zijn werk had teruggehouden, of op eenige andere wijze tegen zijnen pligt in dezen had gehandeld. De edele Lords werden echter door de antwoorden van fischer volkomen van zijne onschuld overtuigd; bijzonderlijk liet Mr. croker hem op eene zoo roemrijke wijze regt wedervaren, dat daardoor zijn karakter op het voordeeligst uitkwam.