Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1821

Reden tot dankbaarheid.

Hans Jorden klaagde zijnen nood

Aan zijne schalksche bedgenoot:

‘Daar heeft de rijke Flink een groote erfenis
Gekregen; en mij, arme! och, mij loopt alles mis.

Al moest ik van den Duivel erven,

'k Geloof voorvast, na zijn versterven,

Dat een paar horens, bij mijn ziel!

Mij op zijn best te beurte viel.’ -

‘Zacht!’ sprak zijn wijfje, ‘zacht! ei, wensch toch niet te veel;

Wees maar tevreden met uw deel!’