Wie was Scaramuzzi?
Dezen, ook bij ons bekenden, naam droeg weleer een tooneelspeler, die door zijne geestige gezegden en grappen evenzeer, als door zijne mimische kunst, in Frankrijk eenen grooten roem verwierf. Hij was een geboren Napolitaan, en heette eigenlijk tiberius fiorelli. Ten tijde dat moliere, door zijne uitgelezene meesterstukken, de bewondering van allen wekte, stroomde de menigte naar den Italiaanschen schouwburg, om fiorelli te zien. Moliere zelf leerde meer dan ééne geheimenis zijner kunst van dezen geestigen man. Hij woonde ook vlijtig zijne vertooningen bij, en men herkende weldra, in de belagchelijke karakters bij moliere, den kweekeling van fiorelli. Volgens het oordeel van menage, heeft nimmer een zoo geestig vernuft het tooneel betreden; gelijk ook niemand vóór hem de pantomime met zoo veel kunst zal hebben gespeeld. Toen scaramuzzi eens voor eenige maanden Parijs verlaten had, liep alles met geestdrift naar moliere. Zoodra echter de Italiaansche gebarenmaker teruggekomen was, bleef de schouwplaats van moliere ledig, die zien moest, dat de schoone en krachtige trekken van zijn genie door de vrolijke luimen en natuurlijke aardigheden van fiorelli verduisterd werden. Met roem en rijkdom overladen, verliet deze man eindelijk het tooneel, en stierf in het jaar 1694, in eenen zeer hoogen ouderdom, te Parijs. Hij liet zijnen zoon, die
Auteursrechtvrij