Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1820

In het album van eene fiere en zeer ongevoelige schoone.

Ja, waarlijk! de eernaam van albast
Wel voor uw' schoonen boezem past;
Ja! wel uw lippen van robijn,
Uwe oogen gitkoralen zijn;
Uw haar aan louter goud gelijkt,
En voor geen zijde in zachtheid wijkt;
Uw hals als blanke marmersteen,
En arm en voet van elpenbeen;
Uw hart een kostbre diamant,
Bestand zelfs voor den heetsten brand: -
Vandaar, dat gij wel schoon in schijn,
Maar zonder 't minst gevoel moet zijn;
Vandaar, dat niets dat harte treft,
Welks trots zich immer stout verheft,
En, slechts op wuft vermaak bedacht,
Den trouwsten minnaar fier veracht;
Vandaar, dat elk, hoe goed, hoe mild,
Op u vergeefs zijn pijlen spilt.

P.