Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1820

Het Goden-pleit, Dramatisch Dichtstukje. Ter Drukkerij van E. Lion en Zonen. In gr. 8vo. 7 Bl.

Apollo en Minerva, of eene Fabel en niets meer, is het opschrift, en Finis coronat opus het onderschrift van deze kleinigheid, van welke wij naauwelijks weten, hoedanig wij berigt moeten doen. De waarschijnlijk nog jonge Dichter heeft wel eenigen aanleg, maar de allegorie is ons duister, en de geest der satire, dien wij hier vermoeden, te fijn voor ons

[p. 184]

misschien wat stomp gevoel. En worden er, gelijk wij meenen, menschen bedoeld, wien men alles met vinger en duim ingeven moet, zoo mogt het Finis coronat opus wel in Oleum et operam perdidi veranderd worden. Behalve de in het opschrift genoemden, treedt eeniglijk de Godinne Themis nog op bij de beslissing van het pleit, hetwelk slechts iets meer dan eene bladzijde besloeg, en waarin wij vermeld zien, hoe Minerva, nadat haar vogel ontvlugt was, zich met eenen aap behielp, die haar uit de mouw kijkt; terwijl haar vogel wegens groote ondankbaarheid tegen zekere bevers beschuldigd wordt. Van de redenen van Themis vatten wij weinig meer, dan dat zij eendragt en liefde herstellen wil. Maar wij vatten zoo weinig van het geestige, hetwelk wij hier vermoeden, dat wij liever in het geheel niet willen oordeelen, opdat wij ons niet gelijk stellen aan des Dichters

- onbeschaafdst gemeen, in bastaardij verzonken,
Aan de ijzren keten van de driestheid vastgeklonken,
Verslaafd aan 't vooroordeel en vloekbre onzinnigheid.