Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1818

Hendrik Stilling's Ouderdom. Eene ware Geschiedenis. Uit het Hoogduitsch. Te Amsterdam, bij J.C. Sepp en Zoon. 1817. In kl. 8vo. 158 Bl. f 1-10-:

Deze kleine bijdrage is een aangenaam geschenk nog voor de bezitters der vroegere levensberigten van den Doctor en Geheimen Hofraad johan heinrich jung, gezegd stilling; hoewel wij hier weinig meer dan een paar bladen van zijne eigene hand ontvangen. Hij begon zijnen Ouderdom voor het publiek te schrijven in zijn zeven-en-zeventigste levensjaar; maar ligchaamszwakte vooral ook verhinderde hem, deze geschiedenis verder voort te zetten dan tot in het jaar 1805. Hij verbood, die geschiedenis verder te voltooijen; het is ook niet mogelijk, zeggen zijne kinderen: dat kan niemand van ons allen doen, (zegt zijne dochter carolina;) hij alleen kon in dien kinderlijken toon voortschrijven, en hij alleen met kinderlijke oogen de Goddelijke leidingen doorzien; ik althans kan daartoe niets bijdragen. De geheele geschiedenis zijnes ouderdoms ligt, als in een schoon hemelsch tafereel, geheelenal voor mijn inwendig oog; maar wil ik hetzelve nader treden, om er iets uit te nemen, dan vloeit het als in een geheel te zamen, en ik trek mijzelve eerbiedvol terug. Echter geven zijne kinderen nog iets: 's mans kleinzoon, w. schwartz, Dr. der Philos. en Candid. der Theol., deelt ons belangrijke berigten mede van s mans einde, en begint dit verhaal met den aanvang van 1816, toen hij begon te

[p. 268]

verzwakken, en het beschrijven van zijnen ouderdom staken moest; en Dr. f.h.c. schwartz, 's mans behuwdzoon, geeft, uit naam ook der overige kinderen, in eene Narede, nog eene en andere bijzonderheid, en vermeldt vooral nog veel van het godsdienstig karakter van den waarden overledenen, in wien Christus eene gestalte bekomen had. De Heer christiaan sepp jansz., die deze stukjes vertaalde, deelt in het Voorberigt nog iets mede, van godvruchtigen inhoud, uit zijne briefwisseling met den beroemden eerwaardigen grijsaard, waarin men jung stilling proeven kan, en vereert zijne nagedachtenis met eene hartelijke Hulde aan hem in dichtmaat. Ook voegde hij hierbij het verhaal van j.l. ewald omtrent het afsterven van stilling en diens Echtgenoote, letterlijk, en met onze vergunning, overgenomen uit het Mengelwerk van onze Letteroefeningen, No. 13 van het vorig jaar, en besluit eindelijk alles met eene vrije en goede Navolging van het Lijkvers op den zaligen, door den Heer schoenen, Pred. te Nurnberg. Gelijk wij zeiden, alles is welkom bij die velen ook onder ons, bij welken de gedachtenis van dien regtvaardigen nog lang in zegening zal blijven, en bij welken ook een aantal zijner godvruchtige schriften (wat men ook in dezelve anders verlangen mogt) nog dagelijks zeer veel goeds kunnen stichten, en ook werkelijk stichten.