Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1818

Het nieuwe Leven en de hereeniging in de Eeuwigheid, door F. Ehrenberg. Uit het Hoogduitsch. Te Amsterdam, bij J. van der Hey. 1817. In gr. 8vo. 78 Bl. f 1-5-:

Allervoortreffelijkst! De uitboezemingen van het diep gevoelig en Christelijk hart van den waardigen man op het Paaschfeest, kort na het afsterven zijner jonge en zeer geliefde gade. Eerst zes weken na dit treffend verlies was hij in staat den predikstoel weder te beklimmen; maar toen, op den dag der opstanding onzes Heeren, was hij ook volkomen in staat, om niet alleen den vollen Christelijken troost, dien hij ondervond, voor iederen treurigen te openen, en om dit te doen, zonder dat zijn eigen gevoel hem meer voor zichzelven dan voor zijne hoorders spreken deed, maar ook om eene zoo geheelenal heiligende strekking aan zijne voorstellingen te geven, als waartoe dood en verlies op aarde zijn, en de verzekerde hoop des eeuwigen levens en van wederzien in de toekomst een ieder dagelijks en door geheel zijn leven bruikbaar is.

Men kent ehrenberg in zijne voortreffelijkheid als prediker voor verstand en hart; en deze toespraken, zoo als zoodanige en (althans van ieder, die daartoe aanleg heeft) door-

[p. 38]

gaans iedere leerrede wezen moest, zullen niet zonder roering en blijvenden indruk gelezen worden. Zij zijn voor treurenden een uitmuntend geschenk: zij geven geene andere dan wenschelijke aandoenlijkheid, geene andere afleiding dan die wezenlijk behoefte is, en echten, verzachtenden, zuiverenden, genezenden balsem aan de gewonde ziel. Die zich zetten kan, om opstellen, in zoodanige omstandigheden uit het hart gevloeid, en zoo eenvoudig voortreffelijk, met een kritisch oog te lezen, en dezelve als kunstgewrochten wilde toetsen, heeft minder gevoel dan wij; hoezeer ook in dit opzigt deze prediker bij deze opstellen niet te miskennen is, en wij waarlijk, zonder vitlust, niets weten aan te wijzen, dat den schijn heeft van minder doordacht of eenigzins berispelijk. Het leven in den dood - na den dood - en wedervereeniging in de eeuwigheid, zijn de onderwerpen dezer twee leerredenen, waarvan de eene jo. XI:25, 26, en de andere 1 thess. IV:13, 14 ten tekst heeft. Wij zijn de vertaling, ook van deze opstellen, aan den Eerw. b. verwey verschuldigd, die er eenige weinige, welgekozene, bekende dichtregelen, voor den Hollandschen lezer, heeft bijgevoegd.