Perzische zegels.
In Perzië berust de geloofwaardigheid van eenen koopmansbrief, even als van eenen wissel, doorgaans op het zegel. Eene behoorlijke onderteekening is in het geheel niet noodig, en dikwijls zijn de stukken met de hand der afzenders niet geschreven. Vandaar is ook het zegel van het hoogste gewigt. In hetzelve staat de naam, en, zoo hij er eenen heeft, ook de titel des eigenaars, zoo wel als de dagteekening, wanneer het zegel gesneden is, gegraveerd. Het beroep van eenen zegelsuijder vooronderstelt het grootste vertrouwen, en is niet zonder gevaar. Hij moet van alle zegels, welke hij vervaardigt, een register houden, en wanneer den persoon, wien hij het verkocht heeft, hetzelve ontstolen wordt, of wanneer het verloren raakt, zoo zou de misdaad, om een ander volkomen gelijk te maken, hem het leven kosten. Hij moet de wezenlijke dagteekening, wanneer het zegel gesneden is, in hetzelve aanteekenen, en diegene, wien het behoort, moet van het gebeurde door de geloofwaardigste lieden een bewijs laten opmaken, en zijnen correspondenten kennis geven, dat hij alle met zijn vorig zegel gestempelde documenten en rekeningen, van den dag af, dat hetzelve verloren geraakt is, voor nul verklaart.
Auteursrechtvrij