Reynolds.
Kort vóór zijn overlijden werd de in Engeland algemeen betreurde reynolds door eene vrouw om eene gift voor een' armen wees aangesproken. Hij gas het kind, naar gewoonte, rijkelijk. ‘Wanneer dat kind ouder is, mijn goede Heer,’ sprak de dankbare vrouw, ‘wil ik het leeren, uwen naam te stamelen, en zijnen liesderijken weldoener te danken.’ - Niet alzoo, hernam de menschenvriend; niet de wolken danke men voor den regen, die het aardrijk verkwikt. Leer het kind, zijne blikken hooger te rigten, en Hem te danken, die beide wolken en regen geeft.