|
| |
| |
| |
Bij de intrede en het verblijf van Willem Frederik George Lodewijk, erfprins van Oranje-Nassau, binnen Amsterdam, op den 30 en 31 augustus 1815.
Welkom, welkom, jeugdig Heid!
Welkom binnen Amstels muren,
Die, in 't bloedig oorlogsveld,
Heldenmoed wist aan te vuren;
Die, het slagzwaard in de hand,
Streedt voor 't lieve Vaderland!
Wordt door duizend duizend tongen,
Telg uit Neêrlands heldenbloed!
U vol geestdrift toegezongen.
Liefde en eerbied zij de kroon,
Door ons hart u aangeboôn.
Hebt gij, siere Heldenzoon!
Voor het Vaderland gevochten,
Liefde en eerbied is de kroon,
Door een dankbaar Volk gevlochten,
Die mijn hart, ook in dit lied,
U, als overwinnaar, biedt.
Mogt het barnen van den nood
D'ouden heldenmoed ontgloeijen,
(Schoon des vijands moordend lood
't Bloed uit de eerewond deed vloeijen)
In den hagchelijksten stond,
Voor den vaderlandschen grond?
Ja - 's Lands welzijn spoorde u aan.
Quatre-bras! gij kunt getuigen,
Hoe de trotsche Corsicaan
Moest voor onze wapens buigen;
Hoe oranje's dapp're Held
't Roofgediert' heeft neêrgeveld.
| |
| |
Zou een Land met zulk een' Vorst
Zich niet hoogst gelukkig noemen?
Niet, met eene ontgloeide borst,
Op het hooge voorregt roemen,
Dat, na jaren bang verdriet,
Zich weêr opdoet in 't verschiet?
o! Die wond voor 't vaderland,
Wij gevoelen ook haar smarte -
Maar zij snoert aan vasten band
Niets op aarde, wat gebeur',
Dat zoo hecht een' band verscheur'!
't Erf, met eigen bloed betaald,
Vrijgekocht van slaafsche boeijen,
Uit des Dwing'lands klaauw gehaald,
Zal met schooner luister bloeijen,
Dan hier ooit voorheen bestond -
Dierb're vaderlandsche grond!
Uit uw' boezem brengt gij voort
Groote mannen, ed'le zielen,
Helden van het echte soort,
Die niet voor den Dwing'land knielen:
Wien hij ooit versagen kon,
Willem streed en overwon!
Mogt dien moed, mogt zoo veel dengd
's Hemels hooge gunst bekroonen!
Mogt een leven, vol van vreugd,
Zulke groote daden loonen!
En zij 't Koninklijk Geslacht
Liefde en eerbied toegebragt!
Welkom, welkom, jeugdig Held!
Welkom binnen Amstels muren,
Die, in 't bloedig oorlogsveld,
Heldenmoed wist aan te vuren;
Die, het slagzwaard in de hand,
Streedt voor 't lieve Vaderland!
| |
| |
Wérd, naar Rome's grijze wet,
Hem een eerekrans geheiligd,
Die één burger slechts gered,
En hem 't leven had beveiligd;
Hier, hier zij, uw deugd ten loon,
't Vaderland die gloriekroon!
|
|
Auteursrechtvrij