Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1815

Aan den kroonprins der Nederlanden.

Triumf! de zege is ons! Triumf!

Het Monster is geveld.

Triumf! reik mij den eikenkrans

Voor Neêrlands jongen Held!

Stroomt, tranen! barst van blijdschap los:

De God der Vadren leeft! -

Europa staart den Jongling aan,

Die haar gewroken heeft.

Triumf! verheerlijkt Vaderland!

Hij zonk, die trotsche waan!

Verwoed, als de opgeruide stroom,

Greep hij uw velden aan:

[p. 466]

 

De schrik vloog de Adelaars vooruit,

 

Bij 't dondren van 't mortier;

 

Verdelging zweefde in hun gevolg,

 

Omstuwd van roof en vier.

 

 

 

Reeds storten duizend, duizend neêr -

 

De stroom stuift immer voort;

 

Reeds wordt het moordend krijgsgeschrei

 

In Brussels vest gehoord. -

 

God! wie, wie zal den storm weêrstaan,

 

Die 't Vaderland verplet!

 

Verhoên, dat op Europa's nek

 

De Kors zijn' voet weêr zet?

 

 

 

Triumf! Oranjes dierbre Held!

 

Wien 't dankbre Euroop vereert -

 

De punt uws degens heeft het eerst

 

Den dollen Gal gekeerd:

 

Zijn plundrend leger is vernield,

 

En 't overschot verstrooid.

 

De zege, door uw' moed gekocht,

 

Is door uw bloed voltooid.

 

 

 

Zoo boort het schittrend licht der zon

 

Een woedend onweêr door:

 

De schim van Nieupoorts stouten Held

 

Zweeft Neêrlands leger voor:

 

De blik zijns Naneefs vuurt den moed

 

Der dappre benden aan;

 

Zijn zwaard, in Spanjes krijg beroemd,

 

Wijst hun de gloriebaan.

 

 

 

Triumf! de zege is ons! Triumf!

 

Het Monster is geveld.

 

Triumf! reik mij den eikenkrans

 

Voor Neêrlands jongen Held!

 

Stroomt, tranen! barst van blijdschap los:

 

De God der Vadren leeft! -

 

De Wereld staart den Jongling aan,

 

Die ons gewroken heeft.

 

 

 

k-g.

 

Julij, 1815.