Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1815

Leerrede, uitgesproken door Cornelis Fransen van Eck, den 15 Februarij 1815, bij gelegenheid van deszelfs eerste predikbeurt na den dood van Mr. Jan Otto Sluiter, Hoogleeraar in de Grieksche en Romeinsche Letterkunde aan het Athenoeum te Deventer. Aldaar, bij L.A. Karsenbergh. In gr. 8vo. 32 Bl. f :-10-:

Wij houden deze Leerrede, zonder eenige sieraden der kunst, in ieder opzigt voor een meesterstuk; in eenheid, duidelijkheid, geleidelijke orde, mannelijken ernst, kiesche taal, echte welsprekendheid. Daarenboven noemen wij dezelve een meesterstuk van vernuft en vinding; zij geeft voor Bijbeluitlegging, wat zij geven moet, is geheelenal beoefenend, en werkt, bij eenen op het oog bijzonder schralen tekst, het zuiverst gevoel van eerbied en liefde voor den Zaligmaker krachtig op. Zij is tevens een meesterstuk van aandoenlijke, welverdiende hulde aan de nagedachtenis van den te regt zoo algemeen betreurden, voortreffelijken sluiter, wiens aandenken eindelijk door dezelve vooral den kweekelingen der doorluchtige Schole onvergetelijk en regt heilzaam worden moet. De Lijdenstekst, waaraan de Spreker gehouden was, schijnt tot dit alles weinig geschikt: Jo. XVIII:28-32. Dan, het eerste deel der Leerrede vestigt de aandacht op de wijze, op welke Joannes aangaande den dood van zijnen

[p. 391]

Meester geschreven heeft; en het tweede beschouwt in deze schrijswijze van Joannes het voorbeeld voor onze denkwijze, aangaande afgestorvene voortreffelijke menschen. En is dit nu eene geschikte Lijdenspreek?! - Voorzeker, Lezer! zoo wij hier kunnen oordeelen: want zeldzaam hoorden of lazen wij bij die gelegenheid iets, waardoor ons hart voor den stervenden Jezus meer geroerd, en onze eerbiedige liefde tot Hem meer werd opgewekt. - Wij zochten bij herhaling, maar te vergeefs, naar eene of andere bijzonderheid, waarvan de roerende schoonheid bijzonder uitkwam; alles munt even zeer uit; het is een schoon geheel, dat overal eene gelijke uitmuntende werking doet. Het voortreffelijk stuk moet in aller handen zijn. Niettegenstaande de geheel vernuftige vinding, komt deze Leerrede geheel uit het hart, en dringt diep in het hart.