Russisch patriotisme.
Behalve vele bijzondere voorbeelden van onverzettelijke, geene vreeze kennende, gehechtheid aan Vorst en Vaderland, - in eenen Overste engelhart, die, zijn dorp, in de nabuurschap van Smolensk, langen tijd verdedigd hebbende, en daarna, door verraad, in de handen zijner vijanden gevallen zijnde, met de stoutste taal op de lippen het moordend lood afwachtte, - en eenen beroemden winzingerode, die, voor verrader gescholden en met dood en schande bedreigd, zelfs de welvoegelijkheid, en alzoo de uiterste kalmte niet verloor, en daarna door een toeval nog gered werd; - behalve deze voorbeelden in hoogeren en krijgsmansstand, verdient het volgende van eenen gemeenen Boer gewis de vermelding, ja de vereeuwiging!
Een troep Fransche Marodeurs trad in de hut eens armen landmans, om te plunderen en levensmiddelen op te sporen. Nadat zij zich van alles, levend en dood, zelfs van de huiskat, hadden meester gemaakt, nam een der roovers de linker hand van den braven Rus, en schreef met eenig gekleurd vocht de letter N. in dezelve. Op de vraag van den Boer, wat deze siguur beduidde, zeide een der soldaten, die een Pool was: ‘Het is de eerste letter van den naam des Franschen Keizers, en door dit teeken zijt gij zijn onderdaan geworden.’ Zoodra de hooghartige Rus dit hoorde, haalde hij zijne bijl uit den gordel, leide zijnen arm op tafel, en met éénen slag lag de onteerde hand, met bloed bedekt, voor de verbaasde soldaten. ‘Hier,’ riep hij uit, ‘neemt weg, wat des Franschen Keizers is, zoo het zijns is! Maar lijf en ziel behooren mijnen eigen Heerscher toe, en zullen hem dienen tot aan mijn' jongsten snik!’
Auteursrechtvrij