Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1814


Maarschalk voorwaarts! Het is voornamelijk de Russische armee, die den Veldmaarschalk blucher aldus noemt. Zie hier de aanleiding en den oorsprong dezes geheel eenigen en vereerenden naams. - Toen op den 20sten October 1813, bij den storm tegen Leipzig, het korps
[pagina 512]
des Generaals van sacken eenen hevigen wederstand vond en vele manschappen verloor, beval de Veldmaarschalk van blucher eenige regimenten van het korps des Generaals van langeron ter ondersteuning aan te rukken. Zijn ongeduld had hem tot in het vuur van het klein geweer doen voortrijden, en reeds was digt aan zijne zijde het paard des Adjudants, Grave van nostiz, gewond geworden, toen de eerste bataljons van langeron aankwamen. Voor deze stelde zich nu de Veldmaarschalk, met het, bij zijne jaren, bewonderenswaardig vuur der jeugd, en riep onophoudelijk: ‘Voorwaarts, kameraden! - voorwaarts!’ De Russen verstonden wel deze Duitsche woorden niet; doch zij raadden nogtans uit den ijver, waarmede zij steeds herhaald werden, den wil des Veldheers, en volbragten dien met moed. Dit, hun van den Veldmaarschalk zoo dikwijls toegeroepen, woord was hun onvergetelijk gebleven; en, nadat zij zich den zin daarvan hadden laten verklaren, gaven zij hem den eerevollen naam van maarschalk voorwaarts.