Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1814

Wandelingen van een' Ledigganger door de straten van St. Petersburg. Uit het Fransch vertaald. Te Amsterdam, bij C. Timmer. 1813. In gr. 8vo. 350 Bl. f 3-:-:

De Lezers van ons Tijdschrift zullen zich herinneren, verscheidene brokken uit dit aangekondigde boek in het Mengelwerk gelezen te hebben. Er is dus geen twijfel aan ons gunstig oordeel; en de gegrondheid of ongegrondheid van dat oordeel is uit de stukken zelven genoegzaam op te maken. Buiten tegenspraak is Petersburg, en als eene der schoonste hoofdsteden van Europa, en als de jeugdige dochter van een enkel genie, en als middelpunt van het groote, gemengde, min bekende Russische rijk en volk, een allermerkwaardigst tooneel; te merkwaardiger in een' tijd, waarin het, den grondslag der vrijheid van vele volken hebbende gelegd, aan de voltooijing van dit gebouw met edele en belangelooze geestdrift blijft werken. Ook strookt de toon, door het gansche werk heerschende, uitnemend met deze belangstelling. De Schrijver, hoewel een Franschman, zwaait bijna overal milden lof aan al het Russische, en inzonderheid aan het volkskarakter, toe, en contrasteert in dit opzigt al zeer sterk met geschriften, wat later en na veranderde omstandigheden, te Parijs in het licht gegeven. In de laatsten zijn de onderdanen van alexander nog altijd les Barbares, bij onzen Schrijver les Français, du Nord. Vlugheid, handigheid, getrouwheid en gedienstigheid schitteren in hun karakter, zoo als hij hetzelve schetst, zoo

[p. 115]

luisterrijk, dat wij - nog onder den druk der Barbares du Zud gebogen - het niet altijd durfden wagen, datgene ter vertaling uit te kiezen, wat ons wel het meest smaakte, of toescheen den Lezer te zullen behagen; welke schroomvalligheid, helaas! door de hatelijkste ondervinding maar al te zeer gewettigd werd. Inderdaad, wij vreezen, dat hij somtijds overdrijft; gelijk dit trouwens van de ingenomenheid van eenen Franschman met eenige zaak bezwaarlijk ooit anders te verwachten is. Het is echter niet alles lof, wat hij uitdeelt. De ongemakken, onvolkomenheden en gebreken, aan de zeden, beschaving en inrigtingen bijzonder eigen, worden niet verzwegen. De teekening van het geheel is sprekend, natuurlijk en waar; dat is te zeggen, de kenmerken der waarheid dragende. De kleuren voor de onderscheidene partijen mogen slechts wat sterk, schoon niet hard, zijn. Het heeft daardoor iets romanachtigs, of liever dichterlijks, en laat zich met te meer genoegen lezen. Met vol vertrouwen durven wij, dan, onze Lezers noodigen, zich door den gespraakzamen, Rusgezinden Franschman door de straten van het wonderbaar prachtige Petersburg te laten rondleiden, hem over veelvuldigheid van equipages, kostbaarheid en weelde van tafel en huishouding, en daarentegen van gebrek aan duizend gemakken, te Parijs en elders voor kleinen prijs te hebben, als fatsoenlijke burgerherbergen, gemeubelde kamers, kruijers, schoenpoetsers, krant-ombrengers en wat dies meer zij, benevens honderd andere wetenswaardige zaken, te hooren keuvelen. De Hollandsche vertaling, in welke zijn onderhoud is overgebragt, is ons doorgaans wél voorgekomen; schoon het zeker niet overal even gemakkelijk valt, de levendigheid van dusdanig verhaal, en de geschiktheid van het, anders armoedige, Fransch, om allerlei voorwerpen des dagelijkschen levens aan te duiden, met gelijken tred te volgen. In één woord, het boekje, gelijk het thans verschijnt, is zeer bruikbaar en aangenaam om te lezen; pronkende met een fraai vignet, dat een Petersburger ijstooneel; met de vereischte kostumen, wel wat klein, maar niet onbevallig, voorstelt.