Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1812

Aard en bereiding van het Oostindische witte vuur.

Dit vuur bestaat in een poeder, welks zamenstelling, langen tijd, door de Engelschen als een geheim bewaard werd, omdat het voor hen een artikel van koophandel was, en zij hetzelve, in houten doozen gesloten, verkochten aan Fransche starrekundigen, die het tot seinteekenen enz. gebruikten.

De Heer von zach heeft, in zijne Starre- en Aardrijkskundige Correspondentie, de volgende bijzonderheden wereldkundig gemaakt, rakende dit poeder en deszelfs bereiding.

Dit poeder wordt in houten doozen verkocht. Het vuur van zulk eene doos, van tien duimen middellijn en vier duimen hoog, welk de Generaal roy deed ontsteken te Gore, op de Engelsche kust, werd zeer duidelijk gezien door den Heer mechain, te Mont-Lambert, op de Fransche kust, op eenen afstand van veertig zeemijlen, bij bedompt en nevelachtig weder, met het bloote oog en zonder teleskoop.

Het vuur van eene dier doozen, aangestoken door den Heer legendre, te Duinkerken, werd, met het bloote oog, gezien door den Heer cassini, op Kaap Blanc-Nez, even duidelijk als de planeet Venus in derzelver meesten glans, hoewel op eenen afstand van twintigduizend toises, of tienduizend roeden.

Zie hier de bereiding van dit vuur.

Men stoot tot poeder en mengt ondereen vierentwintig deelen salpeter, zeven deelen bloem van zwavel en twee deelen rood rottekruid. Dit mengsel wordt gesloten in ron-

[p. 379]

de of vierkante doozen, van dun hout. Gemeenlijk geeft men aan de ronde doozen de hoogte van hare halve middellijn, en aan de vierkante doozen het dubbele van hare breedte; de doozen worden gesloten met een deksel van hetzelfde hout, in welks midden eene kleine opening wordt gemaakt om het poeder aan te steken.

Om deze doozen te verzenden, worden zij rondom, zoo wel als de opening van het deksel, met papier omwonden, opdat het poeder er niet uitvalle. Als men zulk eene doos wil aansteken, snijdt men eerst het papier door, hetwelk de zamenvoegsels van het deksel sluit, zoo als men ook het gat in het deksel opent; door dit gat wordt het poeder in brand gestoken met eene lont; eensklaps vat het poeder vlam, zonder eenig geluid te geven. Het verspreidt een zeer glansrijk licht, met een weinig rook, die den persoon, die er den brand in steekt, noodzaakt, zich boven den wind te plaatsen, om de dampen van het rottekruid te ontwijken.

Eene doos van zes duimen wijd, en drie duimen hoog, brandt ongeveer drie minuten; het licht daarvan kan, een weinig voor zonneondergang, op den afstand van zesendertig duizend toises (achttienduizend roeden) gezien worden. He licht van dit vuur bezit zoodanig een' verblindenden glans, dat dezelve de oogen der genen, die er te digt bij komen, dermate treft, dat zij er, eenigen tijd, onbekwaam door worden, de voorwerpen te onderscheiden, en dat zij dezelfde uitwerksels als de zulken ondervinden, die naar de zon gezien hebben.

Bijkans evenveel kost dit poeder als het gewone buskruid, als wordende, te Marseille, eene doos van vier duimen wijd, en derdehalf duim hoog, verkocht voor drie franks. Nog minder zoude deze prijs zijn, indien, in plaats van deze doozen in de Apotheken te laten gereed maken, eene fabrijk van dezelve in het groot werd aangelegd. - Op de volgende wijze worden de lonten gereed gemaakt.

Men stoot vier deelen geraffineerd salpeter, twee deelen buskruid, twee deelen houtskool, en een deel bloem van zwavel: na dit alles zorgvuldig ondereen gemengd te hebben, wordt het gezeefd. Dit poeder wordt in papieren kardoezen gedaan, van lengte als een penneschaft; deze kardoezen

[p. 380]

worden gemaakt van sterk gelijmd papier, om een stok gerold, ter lengte van een tot twee voeten. Het poeder wordt er in gestampt, door middel van een rond stuk hout van dezelfde grootte.

Deze lonten worden vastgemaakt aan eenen stok van voegzame lengte. Met een mes wordt de rand van het papier afgesneden, en de lont aangestoken door middel van een kaars of van gloeijende kolen. Nimmer mislukt de werking, en de lonten zijn bestand tegen wind en regen. Om ze vervolgens uit te blusschen, moet het brandende gedeelte met een mes worden afgesneden.

Een Artillerist van Marseille heeft den voorslag gedaan, deze lonten te bereiden van een mengsel van acht deelen bloem van zwavel, vier deelen salpeter, en twee deelen buskruid, alles fijn gestooten en ondereen gemengd.