kopjes rond loopen, giet het vocht er dan wederom uit, zet de beide kopjes digt bij elkander, en er zal zich boven dezelve eene wolk vertoonen, welke allengs grooter wordt en zich uitbreidt. - No. 9. Om eene munt te splijten. Men steekt op een stukje hout drie spelden, legt op dezelven een stuivertje, daar onder en ook boven op wat bloem van zwavel, en steek beiden in brand door een papiertje; uitgebrand zijnde, is het stuivertje gespleten. - No. 13. Tooverkunstig strooizand. Men neemt twee lood groen koperrood, dampt het uit of calcineert het in een aarden pannetje tot dat het wit wordt, wrijft het in een mortiertje met twee malen zoo veel afgewasschen en gedroogd zeezand, en doet het in een gewonen zandkoker. Nu neemt men een sterk afkooksel van beste galnoten, en door filtreer-papier helder gemaakt. Met dit afkooksel teekent of schrijft men op goed gelijmd papier. Dit schrift of deze teekening is, op zich zelve, niet leesbaar. Men bestrooit het geschrevene of geteekende, eer het droog is, met dit zand, laat er het eene kleine poos op liggen, en, zoo ras men het zand er afschudt, is het geteekende of geschrevene zwart. - Onder vele andere vermelden wij ook uit het werkje No. 32. getiteld: Fraaije purperroode kleur. Als men, volgens febronius, het sap uit de bladeren van de aloë succotorina drie of vier nachten in een kelder zet, verandert het, door inwerking van het gas oxygenium (of de zuurstoflucht) in eene allerfraaiste purperroode kleur, waarmede men niet alleen teekenen, maar ook aan de zijde eene vaste purperroode kleur geven kan. Tieboel zag nooit fraaijer kleur. - No. 55. Om oude zaden te doen kiemen. Men vermengt in eene bloempan, zegt de Heer humboldt, de zaden met zwart magnesium
oxyd (bruinsteen), genoeg bij de pottebakkers bekend, giet er op wat zoutzuur, door zes deelen water verdund, en bedekt alles losjes. Het zich ontwikkelende zoutzure gas zal de zaden spoedig tot kiemen brengen. Men heeft zaden, die 100 jaren oud waren, op deze wijze tot kiemen gebragt. Tie-