Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1811

Over de behandeling der lijken bij verscheidene volken.

De vraag: Wat wordt er bij de onderscheidene volken des aardbodems van het menschelijk ligchaam, zoodra hetzelve schijnbaar of wezenlijk van de ziel verlaten, en dus wezenlijk een lijk of slechts een schijndoode is? moet voor het menschdom, met betrekking op het mishandelen en vermoorden der schijndooden, van groot aanbelang zijn, en eenige bouwstoffen ter beantwoording van deze vraag zal men hier niet onverwacht vinden.

Wij, benevens vele andere volken, bedekken het lijk met aarde, of begraven hetzelve. Hier te lande en overal, waar het hout nog niet zeer zeldzaam is, geschiedt dit in eene naauwe woning van eene kist, welken den schijndooden het wezenlijk sterven oneindig verzwaart. In landen, waar het hout schaarsch is, bij voorb. in Spanje en Portugal, begraaft men de lijken zonder kist. - Het Heidensche Rome, benevens vele andere Natiën, verbrandden de lijken, en somtijds ontwaakten de schijndooden, gedurende dat men dezelve braadde. - Egypte maakte zijne Mummies, en droogde de lijken in het brandend heete zand. - Op het eiland Formosa of Tayavon leggen de inwoners hunne dooden op eene verhevene stellaadje, onderhouden vuur daaronder en droogen ze; na den negenden dag wikkelen zij ze in matten en leggen ze op eene nog hooger stellaadje. Nadat zij drie jaren gestaan hebben, worden zij eindelijk begraven. - De inwoners van Corea begraven ze insgelijks eerst na het derde jaar. - De Samojeden begraven het lijk, maar bedekken hetzelve met eene soort van ketel, ‘opdat bij het vallen der aarde de ziel niet verstikt worde.’ De Indianen aan den Orenoko-stroom laten

[p. 598]

de lijken hunner Regenten verrotten, en als het vleesch vergaan is, versieren zij het geraamte met edele gesteenten, goud en vederen, en hangen het in eene hut op. - Volgens het verhaal van aelianus naaiden de Colchiers hunne dooden in ruwe ossenhuiden en hingen ze aan kettingen op. Apollonius rhodius maakt van ditzelfde gebruik gewag. - De bewoners van Chili dwingen hunne dooden in de ligging van een kind in 's moeders ligchaam en zetten ze zoo op eene zes voet hooge stellaadje. - Soortgelijke gebruiken hebben ook de Otaheiters. - De grootste verscheidenheid vindt men bij de vereerders van dalai lama. De wijze van behandeling van het lijk hangt af van het uur des dags, waarop de ziel, zoo het schijnt, het ligchaam verlaten heeft, en van het oordeel der Priesters. 1) Zij verbranden de ligchamen hunner Lama's, Khans, Noions, en in het algemeen van lieden van rang, vermengen de asch met wierook en zenden dit mengsel naar Thibet. 2) Zij bewaren het in eene kist, die zij met steenen vullen. 3) Zij dragen het op de toppen der bergen en geven het ten prooije aan de honden en vogelen des hemels. 4) Zij vergasten hunne honden daarop, werpen de beenderen in het water en geven het hoofd aan de naastbestaanden terug, die hetzelve eerbiedig naar huis brengen. Eindelijk 5) begraven zij het lijk, even als wij.