geraakte tavannes met eenige Edellieden in twist om de eerste plaats aan de tasel, duelleerde met den een na den ander, ontwapende allen, en leide hen de grappige voorwaarde op, om met handschoenen te eten. Op zekeren avond bleef hij zeer lang bij de oude vrouw, en onderhield ze op eene levendige wijze. De goede oude Dame meende, dat zulks geschiedde, om hare schoone oogen, doch hij had enkel tijd willen winnen, om het lijk van eenen gehangenen in haar bed te practiseren.
Toen het Hof door Dyon reisde, gaf hij, als Gouverneur dier stad, groote feesten, maar alle in zijn eigen smaak, namelijk renspelen, slagten, stormloopen en dergelijken, waarbij gewoonlijk de donder van het kanon de eenige muzijk was. Des morgens door 24 ponders gewekt, rees de Koningin verschrikt uit den slaap en tavannes verheugde zich niet weinig over zijne galante grap. - Katharina van medicis schreef hem eens: ‘Verheug u, een onzer Officiers, met name maurevel heeft den dapperen aanvoerder der Protestanten, mouy, gelukkig vermoord.’ - Tavannes antwoordde verder niets dan: ‘Ik bid uwe Majesteit den verraderlijken moordenaar te laten hangen.’ In zijne hooge jaren werd hij Gouverneur van Provence. ‘De Koning geeft mij brood,’ zeide hij, ‘daar ik geene tanden meer heb.’ - In den afschuwelijken Bartholomeus nacht liep hij door de straten, en schreeuwde het volk toe: ‘laat ader! laat ader! in Augustus is het even zoo goed aderlaten als in Mei!’ - Ten minste handelde hij evenwel nog volgens zijne overtuiging, want nog op het doodbed beroemde hij zich op dien dag, en meende, god zou hem uit dien hoofde al zijne zonden over het hoofd zien.
Auteursrechtvrij