Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1810

Ydele woeling.

- - Mortalia facta peribunt.

horat. De arte poet. 68.

Vrinden! is 't de moeite waard'

Goud op goud te hopen?

En het schyngoed dezer aard

Tot elk' prys te kopen?

Zeker neen; all' wat bestaat

Moeten we eenmaal derven;

En 't beloont pas indedaad

Dat wy 't ons verwerven.

Styg' de dwingland trotsch ten throon

Over bergen lyken:

Hy, de zege altyd gewoon,

Moet toch eens bezwyken.

Gelden bloed en traanen niets.

By den waerelddwinger:

Hy vindt d'eindpaal zyns gebieds,

Eens zyn' stafontwringer.

Klimm' de dwaas ten top van eer,

Rang en waardigheden:

Hy verlangt gedurig meer,

En - stort naar beneden.

[p. 128]

 

Spare en schraap' de vrek zyn goud,

 

En ontzegg' zyn leven

 

Zelfs het nodigst onderhoud:

 

't Is - voor wulpsche neeven.

 

 

 

Durv' de krygsheld lyf en bloed

 

In het strydperk wagen:

 

Ach! 't is meest om door zyn' moed

 

's Dwinglands throon te schragen.

 

 

 

Doele op winst de handelaar,

 

Waag' hy zyn vermogen:

 

Vóór 't vertieren van zyn waar

 

Sluit de dood hem de oogen.

 

 

 

Vrinden! neen, wat op deze aard'

 

Dwaazen kan behagen,

 

Is geenszins de moeite waard'

 

Dat wy 't ook bejagen.

 

Vorst, noch hoveling, noch held,

 

Vrek noch koopman, kunnen

 

Zetel, eerampt, roem of geld

 

Zich oprecht zien gunnen.

 

 

 

Maar hy, van wien niemant spreekt,

 

Hy, die, in 't verborgen,

 

Wysheid, liefde en vrindschap kweekt,

 

Heeft de minste zorgen.

 

 

 

Vrinden! huldigen wy dan

 

Vrindschap, liefde en wysheid:

 

Zo toeft met dit driegespan

 

Ons een blyde grysheid.

 

 

 

p.g. witsen geysbeek.