Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1809

De heugelijke ontdekking.
(Eene ware Gebeurtenis.)

De Russische Krijgsbenden, bij eenen vroegeren Oorlog in de laatstvorige Eeuwe, zich in het Holsteinsche bevindende, voerde de Generaal baur het bevel over de Ruiterij. Een Soldaat van Fortuin zijnde, was zijn land en afkomst voor allen, die hem omringden, onbekend gebleven. Hij nam eene gelegenheid waar, om zich te ontdekken, en deed zulks op eene wijze, die verrassend en aangenaam was voor allen.

Niet verre van Husum, in het Holsteinsche, gelegerd, noodigde hij alle zijne Stafofficieren en eenige anderen bij zich ten maaltijd. Hij zond zijn' Adjudant, om den Molenaar en diens Vrouw, daaromstreeks wonende, bij hem te verzoeken. Dit paar volks kwam, zeer met ontzag voor den Moscovitischen Generaal vervuld, en gaf allen betoon van verlegenheid. Hij, dit ziende, verzocht, dat zij geheel gerust zouden wezen: want dat hij alleen uit vriendschap hen verzocht had, om met hem het middagmaal te houden, en sprak voorts gemeenzaam met hen over het land en de ommestreken. - De tafel gereed zijnde, plaatste hij den Moleaar en diens Vrouw naast zich, elk aan eene zijde, aan het hoogste der tasel, en bewees hun alle beleefdheid, met uitnoodiging om zich lustig vrolijk te maken en braaf te eten.

Onder den maaltijd deed hij den Molenaar vele vragen, wegens zijn Huisgezin en verdere betrekkingen. De Molenaar verhaalde hem, dat hij de oudste Zoon was van zijn' Vader, die denzelfden Molen bemalen had, waarop hij thans den kost won; dat hij twee Broeders had, die kooplieden waren, en ééne Zuster, aan een' koopman getrouwd; dat zijn eigen gezin bestond uit één Zoon en drie Dochters. - De Generaal vroeg hem, of hij geen' anderen Broeder gehad had, dan de gemelden. Hij antwoordde, dat hij er nog een gehad had; doch die was reeds jaren dood, want zij hadden geen taal of teeken van hem vernomen, nadat hij, nog zeer jong zijn-

[p. 664]

de, in krijgsdienst gegaan was: zeker hielden zij het daarvoor, dat hij gesneuveld zou wezen.

De Generaal, bespeurende, dat het gezelschap zich zeer verwonderde over zijn gedrag jegens dit paar volks, en dacht, dat hij met den Molenaar en diens Vrouw kortswijlde, rigtte zijn woord tot de Gasten, zeggende: ‘Mijne Heeren! Gijlieden zijt altoos zeer begeerig geweest, om te weten, wie ik was, en waar geboren; en nu zeg ik u, dat dit mijne Geboorteplaats is, en gij hebt zoo even uit den mond van mijnen oudsten Broeder gehoord, welke mijne Familie is.’ - Hierop keerde hij zich tot den Molenaar en diens Vrouw, omhelsde beiden teederlijk, onder de verklaring, dat hij de voor dood gehouden Broeder was; ter bevestiging van de waarheid verhalende, wat er in het Huisgezin was voorgevallen, eer hij het verliet.

Tegen den volgenden dag noodigde hij allen aan het huis van den Molenaar, waar hij een heerlijken maaltijd deed aanregten in zijn Geboortehuis. - Voorts droeg de Generaal edelmoedig zorg voor alle zijne Bloedverwanten, en zond den éénigen Zoon des Molenaars naar Berlijn te zijner opvoedinge, en deze groeide op tot een braaf Jongeling.