Vaderlandsche letteroefeningen. Jaargang 1809

Christelijk Magazijn. IIIden Deels 3de Stuk. Te Hoorn, bij J. Breebaart. In gr. 8vo. 124 Bl.

Dit Stukje bevat,

1. Eenige Aanmerkingen over de geschiedenis van den deugdzamen jongeling, Matth. XIX:16-22. Mark. X:17-22. Luk. XVIII:18-23, door den Eerw. alb. conradi, Pred. te Oostwoud. De vraag van den jongeling, over wien de Schrijver gunstiger denkt, dan veelal plaats heeft, deze vraag, wat zal ik goeds doen, opdat ik het eeuwige leven hebbe, of beërve? zal dezen zin hebben: wat moet ik doen, om mij van de hoogste gelukzaligheid, in het rijk van den Messias, te verzekeren? Hij verwachtte, dat hem iets groots zou opgelegd worden, waartoe hij zich dan ook gereed toonde, en hoopte alzoo tot het Apostelambt toegelaten te worden. Daarop zal het zeggen van Jezus zien, in deszelfs gegeven antwoord, zoo gij wilt volmaakt zijn. Men moet, alles wel inziende, in hem opmerken, 1. Eene ernstige begeerte naar onderrigt van Jezus. 2. Gevoel van diepen eerbied voor denzelven. 3. Edele bewustheid van onschuld. 4. Opregtheid van hart. Hiertegen schijnen wel deze en gene bedenkingen over te staan, die den jongeling van verregaande verwaandheid verdacht maken, en althans zijne sterke gehechtheid aan de goederen dezes levens aan den dag leggen: doch hierop wordt met schrandere bedachtzaamheid 't een en ander geantwoord, waardoor 't ware oogpunt, waar-

[p. 353]

uit men deze geschiedenis dient te beschouwen, ook nog eenigzins nader bepaald wordt. Er volgt nog zekere soort van leerrijke aanmerkingen, zoo als men ze gewoon is, in kerkredenen, bij wijze van toepassing, achteraan te voegen. Waarschuwingen tegen het ijdel vertrouwen op eigen geregtigheid vindt de Leeraar hier geheel ongepast; maar het verhaal der Evangelisten zal nuttig onderwijs, ter bevordering van ware zelfkennis, en regte kennis van de grootheid van Jezus, bevatten. Wij hebben dit een en ander met genoegen gelezen. Met een weinig minder omslagtigheid evenwel, en hier en daar ook met wat meer Logische orde, en juistheid in het bepalen van den letterzin, zou dit stukje zich nog meer aangeprezen hebben.

2. Eene Verhandeling over Rom. VIII:19-22. De meest waarschijnlijke onderstellingen der Uitleggeren, aangaande het zuchtend en hopend schepsel, worden in overweging genomen, en deze, als de eenige ware, op goede gronden aangenomen en met schrander oordeel verdedigd, volgens welke er het menschdom in 't algemeen door verstaan wordt, dat reikhalzende verlangt naar een beter leven. In een volgend Stukje zal deze Verhandeling voortgezet worden, in eene dergelijke over vs. 23-25.

3. Een Fragment, ten titel voerende, de Regen, uit de Urania van ewald. Het bevat een verdicht verhaal van den godsdienstigen indruk, dien het vallen van regen, na eene langdurige droogte, op zekere dorpbewoners maakte, die men hier, bij deze gelegenheid, alle te zamen, oud en jong, op den zoogenaamden Brink in een grooten kring geplaatst, bijeenvindt, onder 't geleide van des Predikants vrouw, eene Oude, die, op haar stokje leunende, het stichtelijk gezang, en wat hier verder voorviel, bestierde. - Wat heel overdreven komt ons dit fragment voor.

4. Een Dichtstukje, dat ten opschrift heeft, aan mijne Vriendin, bij het overlijden van haar Dochtertje. Dit opstel van eene Boerin in Noordholland strekt, volgens eene Aanteekening van den Uitgever, ten bewijze, dat ook in die kringen zeer beschaafde, kundige en gevoelige vrouwen zijn, die eenen goeden smaak hebben.

5. Een Avondzang van een ongenoemden. Als dicht-

[p. 354]

stuk aangemerkt, heeft deze zang wel geene bijzondere voortreffelijkheid; men zal er zich echter, even als van vele dergelijken, met stichting van kunnen bedienen.